Alle Canta brommobielen gedwongen in parkeerstand
Het is vroeg in de ochtend. Ik word wakker door een hoop lawaai, voor mijn deur. Ik ben niet helder als ik net wakker wordt maar ik ga toch uit bed en gluur door de gordijnen. Het is nog donker en ik zie een paar schaduwen bewegen. Aan het formaat te zien zijn het mannen. Maar wat hebben ze in hun hand? Ik wrijf een keer in mijn ogen… Een schep. En iets wat op een kruiwagen lijkt. Stratenmakers! Gelukkig zijn het geen inbrekers, maar stratenmakers. Maar die komen ook in de top 10 voor, als niet gewenste mensen als ze niet aangekondigd zijn.
Himalaya
Ja, zeg je natuurlijk, stratenmakers zijn goed voor de wereld. Dat is ook zo. Vooral voor de stoep in mijn straat die nodig een onderhoudsbeurt kan gebruiken. Het plaveisel is in zo’n staat dat buurtgenoten al voorstellen de straat om te dopen in de ‘Himalayastraat’. Er zijn relatief veel mensen gehandicapt, zoals ik, en die ‘klauteren’ elke dag over de door de boomwortels scheef gelegde tegels. Hoera voor de stratenmakers, zou ik zeggen. Maar om het nu onaangekondigd te doen…
Canta staat gedwongen stil
De hele straat ligt open. Niemand kan er door, tenminste de vele beperkten in mijn straat. Ik loop moeizaam met een stok. Maar niet over zand. Mijn driewielfiets, die ik in de voortuin heb staan, gaat ook niet. Hij strand in het zand, blijft steken. Mijn buren, die zo’n klein Canta invalidenvoertuig in de voortuin hebben staan idem dito. Mijn auto is niet te bereiken, want dan moet ik het zand over. De stratenmakers zijn behulpzaam, maar moeten ook verder met hun eigenlijke werk. Dus ik zit een halve dag gevangen in mijn huis. Ik leg mij bij het onvermijdelijke neer en bel mijn afspraak maar af.
Participatiemaatschappij
De overheid wil mensen met een beperking en ouderen in de wijk opvangen. De ‘participatiemaatschappij’ heeft er ook wat mee te maken, denk ik. Het Rijk en de gemeentes zijn de hele procedure rondom de ouderenzorg aan het aanpassen om ervoor te zorgen dat mensen langer zelfstandig thuis blijven wonen en hierbij zelf de verantwoordelijkheid nemen om hun leven goed in te richten. Dat willen we zelf ook! We willen niet meer weggestopt worden in bejaarden- en verzorgingstehuizen. Dat is zooooo 2013. Laten we er dan ook voor zorgen dat onze groep een woning houdt waarin we zelfstandig kunnen blijven wonen. En er komen sowieso meer ouderen. Dus er komen meer Canta’s en andere vervoersmiddelen, zoals driewielfietsen. Kom op, ik trek de stoute schoenen en ga naar de gemeente sturen:
Brief naar de wethouder
Beste wethouder, waarom gaat de stoep zonder waarschuwing open voor straatwerk? Er kan toch wel een briefje komen van de gemeente? Zodat we er rekening mee kunnen houden? Gehandicapte mensen hebben ook vaak een agenda? Verplichtingen, buitenshuis? Dan kan dat ook af van uw en mijn bucketlist. U heeft wel andere en waarschijnlijk moeilijkere dingen te doen. Gewoon een briefje naar de verantwoordelijke ambtenaar is echter voldoende. Hoe een kleine inspanning van u zoveel kan betekenen voor mensen met een beperking. Ik wens u veel succes met uw portefeuille ‘zorg’ en met de ‘transitie’. Ingewikkeld hoor. Met alvast dank voor uw inspanningen,
Hoogachtend, Siemon Vroom
P.S. Maar ik zie ook een paar lichtpuntjes: mijn straat is weer zo plat als het polderlandschap en ik heb ‘geparticipeerd’ (jaja) en ik heb mijn column weer af!
