Basisinkomen en idee voor ‘PGB nieuwe stijl’
Moest wel lachen, las dinsdag 19 mei jl. in de Volkskrant een artikeltje geschreven door Raymon Gradus met als titel: “Basisinkomen veel te duur en niet solidair”.
Het ideetje van het basisinkomen komt van Groen Links.
Eigenlijk een beetje als mijn idee, zoals ik in mijn vorige column geschreven heb.
Een hele berg tegenargumenten werden te berde gebracht waarom een basisinkomen niet zou werken. Argumenten waar ik ten volste mee instem.
Maar ik wil hier graag even benadrukken dat ik het heb over een basisinkomen voor gehandicapten. GroenLinks trekt het over de gehele breedte van de maatschappij. Ja, dan komen er heel andere dingen bij kijken. De kosten zullen dan de pan uitrijzen met als gevolg een enorme toename van de belastingdruk, er zullen controles moeten plaatsvinden wat duur en uiterst moeilijk is enz.
Voor en tegenstanders
Deze week buitelden meerdere economen en journalisten zich over het idee van een basisinkomen. Zoals het stukje “Met gratis geld loont werken” door Rutger Bregman op 21 mei jl. in de Volkskrant of “Basisinkomen, dat werkt helaas niet” door Frank Kalshoven op 23 mei jl. in de Volkskrant.
Geweldig!
Kom ik op iets anders, maar wat er eigenlijk wel een beetje mee te maken heeft, en dat is dat gedoe over het PGB.
Ooit bedacht en/of in ieder geval ingevoerd onder het bewind van die super leuke enthousiaste toenmalig staatssecretaris Eric Terpstra.
Het idee vind ik gewoon geweldig. Echter, waar “gratis” geld wordt uitgedeeld krijgt men steevast te maken met misbruik en oneigenlijk gebruik van de voorziening.
Dus gaat de overheid de zaak weer centraliseren en vooral controleren. Je kunt er dan op wachten dat alles verkeerd loopt. Ik heb althans nog nooit meegemaakt dat een nieuw ingevoerde regel of wetje direct vlekkeloos verloopt, u?
Zoals dat meestal gaat zijn de mensen die echt afhankelijk zijn van dit soort voorzieningen weer de dupe.
Maar wat nou als je gewoon een percentage voor misbruik of oneigenlijk gebruik incalculeert? Ik denk namelijk dat dat onvermijdelijk is. Goed, misschien niet sociaal naar vooral de belastingbetaler toe, maar aan de andere kant benadeel je dan tenminste niet een hele grote groep mensen die er echt afhankelijk van is.
Lijkt me weer erg sociaal.
Mijn idee voor een ‘PGB nieuwe stijl’
Staatssecretaris van Rijn heeft slapeloze nachten van het PGB. De uitvoering is een echt zooitje geworden. Misschien hebt u er zelf ervaring mee, dan weet u waar ik het over heb.
Wat ik nou niet begrijp is dat ze het niet gewoon heel simpel kunnen houden. Maar misschien denk ik nu weer te simpel?
Mijn idee voor een ‘PGB nieuwe stijl’, even alleen gericht op “ons” gehandicapten:
men neemt als basis de mate van afkeuring, die wordt vastgesteld door 2 van elkaar onafhankelijk beëdigde artsen.Het percentage van de handicap is verder niet van belang, maar er kan bijvoorbeeld wel een ondergrens ingesteld worden van 30% waarop men het basisinkomen ontvangt.
Tijdens het “Keukentafelgesprek” in uw eigen gemeente wordt vervolgens vastgesteld hoeveel PGB nodig is en of de diensten geleverd kunnen worden door mensen die bijvoorbeeld in de betreffende gemeenten in de bijstand zitten.
Dat scheelt zowel de gemeente als u geld, de bijstandsgerechtigde heeft werk en maakt zich nuttig voor de samenleving enz.
Ik kan nog veel meer dingen bedenken, maar dit is alvast een aanzet. Misschien hebt u heel andere ideeën of voorstellen of bent u het volstrekt met mij oneens. Ik ben sowieso heel blij met al uw reacties dus reageert u vooral!
