Boodschappen doen vanuit de rolstoel en beroepskeuze
In de supermarkt is het voor mij gewoonte om diverse mensen te vragen om spullen op hoogte voor mij te pakken. Of de kaas die in de koeling staat waar ik net niet bij kan. Och, dat weten we allemaal, daar ga ik het nu niet over hebben.
Bij de kassa stonden er 2 knulletjes van 13/14 jaar voor mij. Ze boden aan om mijn boodschappen op de band te zetten. Nou kan ik dat zelf maar zo’n aanbod van kinderen van die leeftijd neem ik gewoon aan. Ik genoot er van en raakte in gesprek. Vroeg waar ze op school zaten. De middelbare school afdeling “kader” was het. “O.” zei ik blij: “gaan jullie soms in de zorg?” Ze leken me behulpzame tieners en die moet je sturen denk ik dan…
Nee, zij gingen in de handel. “O, jullie willen rijk worden?” Ja, dat begreep ik goed.
Ik hoefde het hen niet meer te vertellen: rijk zal je niet worden in de zorg: dat hadden ze al begrepen. Toen ze afgerekend hadden knikten ze nog even naar me.
Jammer dat de zorg zo slecht betaald wordt.
