Dankzij James een onbezorgde V.I.P. vakantie
Een zorgeloze vakantie is niet voor iedereen zorgeloos. Het geeft een hoop spanning om alles vooraf zo goed mogelijk te regelen, zodat je op vakantie écht kunt genieten. Helaas loop je snel tegen de spreekwoordelijke muur op. Van het kastje naar de muur is in dit geval zelfs snel. Meestal word je van het kastje, via de bank, naar de supermarkt, terug naar de kast en dan pas naar de muur gestuurd. Om vervolgens de hele weg terug te moeten gaan…
Het geregel is een hele klus, omdat je na moet denken over zoveel zaken waar je eigenlijk niet over na wilt denken. Zo vond ik het in het begin erg lastig om op een luchthaven de juiste assistentie te regelen voor vertrek. In mijn hoofd kan ik namelijk alles en qua karakter ben ik vrij eigenwijs. In de loop der jaren heb ik echter gemerkt dat je beter wel de hulp kan aanvragen en op het moment zelf alsnog kan beslissen of het wel of niet nodig is, dan andersom.
Gelukkig heb ik alleen maar goede ervaringen met de hulp. Zelfs al het cabinepersoneel blijft vriendelijk als je om het half uur iets uit je tas wilt hebben die boven je hoofd is opgeborgen. Bij de meeste vliegmaatschappijen mag je tas wegens veiligheidsredenen niet op de grond staan ter hoogte van de eerste rij stoelen, waar ik altijd zit. Hoeveel vliegervaring ik ook heb, niemand kan me vertellen waarom dit niet zou mogen.
Mijn fantasie slaat dan gelijk op hol…
‘Waar zouden ze bang voor zijn? Dat ik toch stiekem een bom maak van al mijn medicatie pillen en vloeistoffen? Dat ik met mijn speciale tape mijn astma koker dichtmaak en dan een mengsel van vloeistof en tabletten laat binden tot een grote bom? En als deze dan afgaat, het cabinepersoneel en de cockpit afgesloten is van de rest van het vliegtuig?’
Maar goed eigenlijk heeft het ook voordelen dat je niet bij je eigen tas kunt. Met een beetje fantasie, die aan mij wel besteed is, waan je je als een BN-er in een privéjet. Alles wordt voor je geregeld zonder ook maar een zucht. En als je dan zegt dat je misselijk bent en ook graag wat water zou willen voor je medicijnen, krijg je een lekker glas water, die ze met liefde bijvullen, en een blikje cola. Zonder ervoor te hoeven betalen.
En, als je dan geland bent staat je koets, in mijn geval rolstoel, gereed met genoeg personeel om mij te duwen en mijn koffers mee te nemen. Bij het uitstappen van het vliegtuig staan het cabinepersoneel én de piloten klaar om je vriendelijk en met een grote lach een fijne vakantie te wensen.
Eenmaal aangekomen bij de bagageband hoef je niet te wachten op je koffer. Deze rollen al enkele minuten eenzaam in het rond, wachtend tot de vriendelijke ‘assistentie-mensen’, voor het gemak heten ze allemaal James, ze optillen en voor je meenemen.
Dan komt het moment dat je als een mier in een enorm doolhof moet gaan zoeken naar de uitgang, je reisleider en naar de juiste bus. Ook deze zorgen zijn alleen nodig voor de ‘gezonde’ vakantieganger. Wij, als echte sterren, worden opgewacht en James weet al precies waar de juiste taxi klaarstaat. Zeggen wie je bent is ook zóóó 2010. Natuurlijk weten ze dat ik mevrouw Moerdijk ben en dat ik naar dat ene hotel moet. Zonder omwegen en lastige medepassagiers word je voor de deur van je tijdelijke paleis afgezet en worden je koffers netjes door James naar je kamer gebracht.
Zo zie je maar, dat met een goede voorbereiding en gezonde dosis fantasie, je van een heerlijk relaxte vakantie kan genieten, zolang je James maar aan het werk zet!
