Deel 2: Minister Schippers en haar zorgkostenplan
In navolging van mijn vorige column wil ik toch nog even iets kwijt. Ik las onlangs in de Trouw zo’n beetje het probleem wat me juist zo tegen staat in de, ik noem het maar even zo, non-discussie. Weer gaat het over het staatskundige verhaal, terwijl het daar volgens mij helemaal niet om gaat. En zo worden we weer op het verkeerde been gezet als lezer, lees kiezer, lees zorgconsument door journalisten.
Waar het Schippers in mijn ogen om gaat is dat ik als zorgconsument niet een arts kan kiezen die veel duurder is dan een zelfde arts voor de dezelfde ingreep.
Zeg maar bij de ene arts kost de ingreep 1000 euro en bij een andere arts 1500 euro voor dezelfde ingreep.
Ik begrijp dat links Nederland nu in de stress raakt, want dat zou betekenen dat de “rijke” Nederlander de duurdere en dus ogenschijnlijk betere zorg zou kunnen krijgen.
Nee de “armere” zorgconsument moet ook toegang hebben tot die duurdere arts.
Dus wil men dit gelijk trekken, omdat iedereen naar die duurdere arts moet kunnen gaan. Dat we daar ook allemaal meer premie voor moeten betalen om het allemaal te kunnen bekostigen nemen we/ze op de koop toe.
Naar mijn gevoel is het idee van Schippers juist een heel sociaal idee. Kijk voor die “rijke” zorgconsument maken die paar honderd Euro premie per jaar meer niet veel uit, maar voor die “armere” zorgconsument juist heel veel.
En denkt u nou werkelijk dat die “armere” zorgconsument zoveel slechtere zorg krijgt? Volgens recentelijk officieel onderzoek heeft Nederland één van de beste zorgstelsels ter wereld.
Dacht u nou werkelijk dat toen ik op de operatietafel lag ik even aan de chirurg heb gevraagd of hij a) capabel was en ik wel even zijn cv wilde inzien en b) wat het kostte? En ik bij nader inzien liever een andere chirurg had willen hebben?
Natuurlijk heerst er de angst bij veel zorgconsumenten dat de verzekeringsmaatschappijen de macht krijgen over waar hij/zij de zorg van krijgt. En daar vind ik dat de discussie over zou moeten gaan;
de macht van de verzekeringsmaatschappijen.
En niet over een minister die zich nu in allerlei bochten moet wringen om haar ideeën voor elkaar te krijgen.
U?
