Disability pride
Vanochtend kreeg ik het bericht binnen via Facebook: zondag, 6 oktober is er een “Disabillity-pride” in Arnhem. Wat een idee! Ik zag dat er in Amerika ook al een is georganiseerd. De gedachten zoemen door mijn hoofd: “pride”? Ben ik trots op mezelf als gehandicapte?
Ik vind wel dat ik trots op mezelf mag zijn, per slot kost het aardig wat moeite om gehandicapt te zijn…. En dan meteen “als ik er naar toe ga, wat trek ik dan aan?” Per slot van rekening blijf ik een vrouw… En dan: welke kleur is de kleur van mijn handicap? Trots paars of zonnig geel? Of beide?
Zal ik een vriendin meevragen die hele mooie paints zet (schminken)? Per slot moet je voor een pride alles uit de kast halen. Zal ik mijn hoed opzetten? Durf ik het wel? Waar zijn de toiletten en raken de treinen niet overbelast?
Het is zo’n korte termijn, ik wil nog even kunnen nadenken…
Mogelijk tot zondag, anders volgend jaar…..
Groet,
Pia Hendriks
