Een Loeder van een Poeder
Een paar jaar geleden maakte ik van nabij de euthanasie van onze buurman mee. Weduwnaar, 91 en lang vitaal geweest. Een rationele, efficiënte ex-boekhouder. ’Heee…kerel’ groette hij mij vriendelijk als hij langsliep.
Toen sloeg de kanker toe. Binnen een paar jaar was er weinig meer over van de stijlvolle senior. Autorijden lukte niet meer. Elk weekend naar zijn gehandicapte vriendin 120 km verderop ook niet. Door de lage vervoersvergoeding van Valys, zag hij haar nog maar een paar keer.
Zijn pijn nam toe: dat ene jonge borreltje voor het eten werden er drie of meer.
Op een dag kwam hij bij ons langs: Zakelijk zei hij: ‘Jongens, dinsdag gaat de spuit erin, ik wil niet meer. Ik heb veel gesprekken met mijn artsen gehad, en die gaan me helpen. Alles is geregeld met de notaris, en mijn zus zal er bij zijn.’
We schrokken, maar begrepen het en namen warm afscheid.
Die dinsdag reed de brancard van het uitvaartcentrum langs. We groetten hem voor het laatst.
Zelfmoordpoeder
De laatste tijd is er veel media-aandacht voor een poeder waarmee je zelf een eind aan je leven kunt maken.
Door ‘Coöperatie Laatste Wil’ wordt het aangeprezen alsof het een waspoeder is: ‘Snel en pijnloos zelf uw leven beëindigen.’ De enige drempel is een wachttijd van zes maanden, bedoeld om de koper er nog eens goed over na te laten denken. Er is geen enkele medische- en psychologische begeleiding, zoals er bij mijn buurman wèl was. Dat werkt willekeur in de hand. Ook kan het als moordmiddel gebruikt worden.
En of het pijnloos en snel is? Veel medici zeggen dat het overlijden juist langzaam en zeer pijnlijk gaat.
Juridisch is het poeder ook omstreden; hulp bij zelfdoding is immers strafbaar. Zoals altijd loopt de wetgeving achter op de realiteit.
Ik ben vóór euthanasie als de situatie uitzichtloos is. De wetgeving daaromheen moet ruimer. Zowel voor jonge- als oude mensen, en zowel bij lichamelijk- als psychisch lijden. Maar wèl met begeleiding.
Dit Loeder van een Poeder gaat mij te ver.
Voor hulp: https://www.113.nl
