Nieuws

Het is al weer vijf jaar gelegen dat ik mijn Speedy Duo2 kreeg. Deze handbike betekende pure vrijheid voor mij! Ik kon kiezen uit zelf trappen met ondersteuning of volledig elektrisch rijden. De blauwe plekken door het aankoppelstuk nam ik voor lief.
Na een jaar begon mijn Speedy echter tekenen van een slome slak te vertonen. Nu is mijn armkracht wel afgenomen, maar ook volledig elektrisch reed ik slechts 10 km per uur.
Resultaat… niemand kon en wilde met mij mee. Begrijpelijk, maar wel een afbreuk van mijn mobiliteit. En nog erger: een afbreuk van mijn sociale kring. Want met Roos kun je op de fiets nergens hee, die rijdt veel te langzaam! Iedereen met een beperking weet hoe belangrijk mobiliteit en vrijheid zijn, om te kunnen gaan en staan waar je wilt. Laat staan je sociale contacten.

Niet iedere vriend begrijpt het dat je niet in staat bent met je handbike te komen, omdat  je hulpmiddel je in de steek laat. Ik heb een monteur naar mijn handbike laten kijken en die beloofde  dat ik met wat aanpassingen weer sneller zou rijden. Maar die ene kilometer harder maakte toch geen verschil…

Toen een omaatje op een fiets me inhaalde was voor mij de maat vol. Ik mag dan een beperking hebben, maar een omaatje die mij al hijgend en puffend inhaalt ging mij werkelijk tien stappen te ver. Niets persoonlijks tegen ouderen op een fiets, ik mocht willen dat ik het kon, zeker op een respectabele leeftijd. Maar ik wil zelf ook harder kunnen rijden!

In een aangenaam zonnetje is een slakkengangetje niet zo’n probleem, dan heb ik lekker de tijd om naar de mensen te kijken. Ik vroeg mij wel steeds af wat dan mijn plaats op de weg was? Op de stoep met mijn slome handbike en dan commentaar krijgen dat je op het fietspad thuishoort? Of op het fietspad, met fietsers die roepen dat je juist op de stoep moet gaan rijden?
In de winter  is het natuurlijk een totaal ander verhaal. Met de snelheid die mijn handbike had kwam ik verstijfd, verkrampt en totaal verkleumd aan bij een afspraak en had ik minstens een uur nodig om op temperatuur te komen. Dan is die tien kilometer per uur echt veel te langzaam. Het resultaat was dat ik mijn bike steeds minder gebruikte en ik lichamelijk een stuk minder stabiel werd. 

Ik trok aan de bel want zo kon het niet langer. Er moest gewoon een betere handbike komen! Ik was gewend dit rechtstreeks met mijn casemanager te overleggen en onderzoeken. De regelingen zijn  echter veranderd en nu moest ik in gesprek met een sociaal wijkteam. Zij hebben zich over mijn aanvraag gebogen en namen de beslissing of de aanvraag wel of niet gedaan zou worden. Ik bespaar iedereen het verdere gedoe… dat bijna een jaar heeft geduurd. Ik voldeed aan alle eisen, leverde alle bewijzen aan, pareerde elke smoes…

Toen kwam vorig jaar november het verlossende woord. Ik kreeg een Quickie Attitude Hybrid. En ben een van de eersten die met deze handbike de wegen onveilig maakt. Het is absoluut een  enorme verademing vergeleken met wat ik had. De volledig elektrische functies zijn niet ingebouwd en dat is eigenlijk ook niet nodig. Ik ken de andere alternatieven, zoals de Roam en de  Stricker waar ik eerst mijn zinnen op had gezet. Maar ik ben toch gevallen voor deze Attitude Hybrid.

Ik ben echt heel tevreden; ik train mijn armen en ‘vlieg’ opeens met twintig kilometer per uur over de weg. Wat wel even wennen is. Hij stuurt licht en heeft een enorm goede versnellingsbediening. Deze nieuwe handbike heeft mij geholpen meer armkracht te krijgen en zo kan ik weer wat verder de wereld in trekken. 
De batterij gaat niet snel leeg, je rijdt eindelijk harder dan dat omaatje. Sterker nog, je haalt oma gewoon in, haha. Mocht iemand dus twijfelen, deze handbike is echt een aanwinst. Ondanks wat kleine kinderziektes en wat kleine dingetjes die nog beter afgesteld kunnen worden. 

Ik weet, onder andere via facebook, dat er veel mensen nieuwsgierig zijn naar deze handbike. Ik kan dus niet anders zeggen dan dat ik een tevreden gebruiker ben van de Quickie Attitude Hybrid. En waar beter kan ik dit bloggen dan op de pagina van de SupportBeurs.nl? Ik wil geen reclame maken, maar dit is mijn ervaringsverhaal met mijn nieuwe handbike die ik maar al te graag wil delen.