Fantastisch
‘Je ziet er
fantastisch uit vandaag!’ Deze melding verscheen op mijn gsm nadat ik het
spelletje Candy Crush Saga had opgestart. O ja? dacht ik. Ik voel me anders
verre van fantastisch.
Het was net na de
middag en ik lag op bed. Ik was moe van het zitten in mijn rolstoel. Mijn rug
en mijn benen smeekten om even in een andere houding te worden gelegd.
Moe van het zitten,
klinkt misschien raar. Zitten is relaxend, maar dat geldt niet voor mij. Na een
aantal uren gaan mijn heupen en onderrug pijn doen. Even liggen op bed is dan
een welkome afwisseling. Voordat ik dan m’n ogen dichtdoe, doe ik vaak ter
ontspanning het spelletje Candy Crush Saga op mijn gsm. En tegenwoordig
verschijnt dan eerst bovenstaande melding.
Zo’n melding is
natuurlijk bedoeld om mij een goed gevoel te geven zodat ik misschien langer
het spelletje zal spelen. En heel even lukt haar dat ook en krijg ik dat goede
gevoel. Het is fijn om te horen dat je er fanatastisch uitziet, al wordt het
gemeld door een computerspelletje.
In het echte leven
zeggen mensen gelukkig ook wel eens tegen me dat ik er goed uitzie, maar dan in
een andere bedoeling. Als iemand aan me vraagt hoe het met me gaat en ik dan
klaar ben met een korte update van mijn lijf, krijg ik vaak de reactie: ‘Maar
je ziet er wel goed uit!’ Door het woordje ‘wel’ koppelen ze mijn uiterlijk aan
mijn beperkingen en dat vind ik niet juist.
Voor mij zijn dat
twee verschillende dingen.
Als ik niet zo’n
zin heb om te reageren, zeg ik dan wel eens dat ik een goeie dagcrème heb, eigenlijk
meer om er gewoon snel van af te zijn. Maar vaker zeg ik: ‘Ik ben niet ziek. Ik
heb beperkingen en pijn, maar met dit lijf kan ik net zo goed 100 jaar worden.’
Oh ja, zie ik ze dan denken.
Er is een wezenlijk
verschil tussen ziektes en beperkingen/invaliditeit. Een van mijn verzorgenden
die eigenlijk voor de ouderenzorg had gekozen, maar door bezuinigingen en
samenvoegingen nu alle leeftijden voor haar kiezen krijgt, zei mij onlangs dat
ze het niet lastig vindt om mij te verzorgen, omdat ik niet doodga aan wat ik
heb. Een jonger iemand die een akelige, vaak levensbedreigende ziekte heeft, is
voor haar veel heftiger. Die zin heeft me hierover doen nadenken en ik begrijp
wat ze bedoelt. Er is een wezenlijk verschil tussen beperkingen en ziekten. Ik vond
het fijn dat ze er met mij zo openhartig over praatte en mij het verschil duidelijk
maakte.
Als ik nu ’s middags
op bed lig met Candy Crush Saga op mijn gsm en ik krijg weer die melding dat ik
er vandaag fantastisch uitzie, zeg ik vriendelijk ‘dank je wel’ en begin grinnikend
aan een relaxed spelletje.
