Nieuws

Er kwamen aardig wat reacties op de columns Ik zoek een broek en Ik wil mijn aangepaste broek delen met de wereld door Steven Claeys. Hierin vertelt hij over zijn zoektocht naar een aangepaste broek. Wil je weten hoe het verder gaat met zijn project? Lees dan hier het vervolg, waarin Steven op zoek gaat naar financiële steun.

Zoeken naar financiële steun

Ik dacht er even over na en hakte de knoop door: ik solliciteerde. Niet lang daarna contacteerden zij mij: ik moest mezelf en mijn project komen voorstellen aan een panel. Dat was super spannend! Binnen een week moest ik een PowerPoint presentatie opsturen en de week erna moest ik al gaan pitchen (mijn voorstel ‘live’ gaan doen). Allemaal goed en wel, maar ik had alleen nog maar een prototype, wat internetonderzoek naar de mogelijke markt voor mijn broeken, en een vaag idee van hoe ik het moest aanpakken. Ik had zelfs nog geen naam voor mijn broekenlijn!

Na een intense brainstorm met mijn modeontwerpster en een bevriende merkspecialist kwamen we tot de conclusie dat de naam meer moest zijn dan ‘een broek voor rolstoelers’. Het moest een statement zijn. Want de naam moet passen bij wat ik in mijn vorig artikel schreef:

Wie door een hel is moeten gaan om toch een zo normaal mogelijk leven te kunnen leiden, heeft volgens mij recht op kledij die dat doorzettingsvermogen, die vechtlust en die overwinning benadrukt. Recht op kleren die die zelfstandigheid vergroten en dat zelfvertrouwen stimuleren.

En zo kwamen we op de naam MAKT. Dat is Zweeds voor macht, het vermogen om je eigen zelfstandigheid en je eigen leven in handen te nemen.

Presentatie van mijn creatie

De presentatie was in het gebouw van de Koning Boudewijnstichting zelf in Brussel. Mijn modeontwerpster en ik moesten in een wachtkamertje gaan zitten met marmeren vloeren en designer stoelen, en ineens was het aan ons. Onze PowerPoint presentatie stond klaar op een gigantisch projectiescherm, wij gingen ervoor staan en we staken van wal. Ongemakkelijk ver weg zat een rij met 10 mensen die we niet kenden en aan wie we ons werk moesten presenteren. Het bleek een rijtje top-CEO’s te zijn (dat wisten we gelukkig op dat moment niet!). We ‘verkochten’ ons idee zo goed we konden, beantwoordden enkele onverwachte vragen (dingen waar we nog nooit over hadden nagedacht), en na nog geen 15 minuten was het al afgelopen. Nu was het enkel nog wachten op een telefoontje.

Het telefoontje dat elke ondernemer krijgen wil

Vier dagen later kreeg ik telefoon van een onbekend nummer: Makt was één van de twee projecten die waren gekozen voor steun uit de 120 inzendingen. Wat was ik trots! Het is op dat moment dat ik besloot om niet meer te gaan studeren en me volledig te richten op het lanceren van mijn broekenmerk.

Maar… voor ik die begeerde steun kreeg, moest ik eerst bewijzen dat ik een écht businessplan kon maken. Ik kreeg een business coach toegewezen die me daarmee zou gaan helpen. We spraken elkaar regelmatig via Skype, bespraken mijn dossier en brainstormden over hoe we allerlei aspecten zouden kunnen gaan regelen (productie, marketing, verkoop). Dit maakte alles aan mijn project meteen super serieus. Want een artikel schrijven op Rolmodel en mijn eigen prototype aantrekken is iets anders dan een eigen bedrijf oprichten natuurlijk!

Uiteindelijk konden we het CEF overtuigen en kreeg ik de steun definitief toegewezen. Een week later werd Sitwear BVBA geboren – mijn eigen bedrijf! En daarmee ga ik dus mijn merk MAKT lanceren.

De toekomst van MAKT

Om van mijn prototype over te gaan op productie heb ik nog twee dingen nodig: input en stof. De belangrijkste drijfveer van mijn hele project is namelijk nog steeds dat ik zoveel mogelijk mensen wil helpen met mijn broek. En daarom heb ik input nodig, ik moet weten wie er juist wat nodig heeft.

En om al die noden ook echt in een broekenontwerp te krijgen, ben ik gaan praten met een productiespecialist. Al pratend met haar liet ze mij weten dat iemand haar een Japanse stof had laten zien die ideaal zou zijn voor de broek: speciaal gemaakt om zowel te stretchen zonder scheuren als te ademen om zweet tegen te gaan (een van de grootste oorzaken van huidschade). Die stof is perfect, maar alleen maar per 1.000 meter te krijgen, niet minder. En een kilometer stof is te duur om zelf te betalen. Dus heb ik besloten om hulp te vragen. Aan wie? Aan jullie en iedereen! Hoe? Door middel van crowdfunding. Benieuwd hoe ik dat heb aangepakt? Ontdek dan hier mijn Indiegogo-pagina.

Zou jij Makt sponsoren? En heb je nog andere tips voor Steven?

Bron: blog door Steven Claeys voor Rolmodel.be en Onafhankelijkleven.be.