Gras eten, zand proeven en op je kop naar de wolken kijken
‘Gras eten, zand proeven en op je kop naar de wolken kijken.’ Dat is wat paralympisch zitskiër Kees-Jan van der Klooster wil dat elk kind kan doen. Met of zonder beperking.
Een sportief vest, trainingsbroek, compacte rolstoel en een energie waar je niet omheen kan. De levenslust straalt ervan af bij Kees-Jan. Tijdens ons gesprek merk ik dat mijn eerste gedachte blijkt te kloppen. Een man die stevig staat voor wie hij is en wat hij kan. Op zijn 6 stond hij bekend als het jongetje die het hele dorp verkende op zijn fiets en op zijn 13e wist hij waar zijn duim voor diende: liften.
Op 23 jarige leeftijd kreeg Kees-Jan een snowboard ongeluk en werd hij afhankelijk van een rolstoel. Toen hij vertroeteld dreigde te worden moest het roer om. ‘Een vriend kwam bij me langs om te gamen en vertelde me dat ik vooral lekker moest blijven zitten op de bank. Hij zou er wel voor zorgen dat er eten en drinken kwam. Zo zou ik me nergens zorgen over hoeven te maken. Ik zakte letterlijk en figuurlijk steeds verder in de bank. Het is makkelijk om te berusten en dingen niet aan te gaan. Niet doen kost natuurlijk minder energie dan het wel doen. Toen heb ik tegen mezelf gezegd dat mensen om mij heen, maar vooral ikzelf, me best een schop onder mijn kont mochten geven.’
In 2006 zette Kees-Jan van der Klooster KJ-Projects op om kinderen meer vertrouwd te maken met wat ze met hun rolstoel kunnen. Daar zit voor Kees-Jan veel meer achter dan fysiek iets leren. ‘Ik wil kinderen meegeven dat het leuk is om uitdagingen aan te gaan en hierdoor hun zelfstandigheid vergroten. Bijvoorbeeld het nemen van een roltrap. Kinderen vinden het machtig mooi als ze dat gedaan hebben. De volgende stap is: durf hulp te vragen om de roltrap op te komen. De kern hiervan is dat kinderen het gevoel krijgen dat ze er mogen zijn en in staat zijn om iemand te worden.’
Uit eigen ervaring spreekt Kees-Jan over de tikjes op zijn zelfvertrouwen. Hij noemt het de cocktail van overwaardering en onderschatting van je mogelijkheden. Een mengseltje wat het zelfvertrouwen en de eigenwaarde van mensen met een fysieke beperking naar beneden kan halen. ‘Mensen kunnen slecht inschatten wat je met een handicap kan. Dat is ook heel moeilijk want er is een enorme diversiteit aan handicaps. Mensen gaan dus voor je invullen wat je kan. Voor wat je doet krijg je erg vaak complimenten. Ook dingen die je dagelijks doet zoals boodschappen en op het terras zitten. Vaak geconfronteerd worden met overwaardering kan een gevoel van compassie geven omdat jij wel weet waar je referentiekader ligt. Waardering is dan geen waardering meer maar komt binnen als medelijden.’ Later vult hij dit aan met zijn visie op hoe kinderen met hun fysieke beperking om kunnen gaan. ‘Er zijn nog zoveel kansen in het geven van ruimte aan kinderen om zelf te ontdekken wat ze kunnen en daarmee hun brein te stimuleren en ontwikkelen.’
Kees-Jan sluit af met de woorden: ‘Iedere ouder weet hoe je leert fietsen, maar geen enkele ouder weet hoe je leert rolstoel rijden. Daar hoopt KJ-Projects een bijdrage in te leveren.’
Kees-Jan is van woensdag 25 mei t/m zaterdag 28 mei 2016 tijdens Support in Jaarbeurs Utrecht aanwezig in/bij de pop-up speeltuin van de Speeltuinbende (hal 7, stand D068) en geeft daar rolstoelvaardigheidstrainingen
Support is van woensdag 25 mei t/m zaterdag 28 mei in Jaarbeurs Utrecht. Toegang is gratis.
