Columns

Hoe ga ik het anders ervaren?

12 augustus 2012, Supportbeurs

Ik ben het helemaal zat! De hele tour en het gemanoeuvreer om met de tillift in mijn badkamer te komen. Dit moet anders!
Na 12 jaar neem ik de badkamer onder handen. Het douchen en de transfer naar het toilet moeten makkelijker kunnen.

Hiervoor moet letterlijk ruimte gecreëerd worden. Maar hoe? Ik leg het voor aan mijn oom, een architect. En ik leg hem uit hoe ik de procedure voor me zie.
Voor de verbouwing dien ik een aanvraag in bij de WMO. Het loket bij de gemeente voor woningaanpassingen. Mijn doel is een zo volledig en specifiek mogelijke aanvraag in te leveren, zodat het hele plan helder en duidelijk is voor de gemeente. Dit scheelt vragen en een eventuele tussenkomst van andere partijen voor advies, zoals een ergotherapeut of vertegenwoordiger van hulpmiddelen. Nog belangrijker, zo heb ik de grootste kans dat de uiteindelijk te realiseren aanpassing ook mijn voorkeur geniet en bepaal ik zelf met wie ik in zee ga.

Een maand later ligt de aanvraag met tekeningen, begroting en mijn begeleidend schrijven bij de gemeente. Ik heb er goed over nagedacht, met verschillende mensen naar gekeken en het met mijn team zorgverleensters besproken. Het is een weloverwogen en duidelijke aanvraag.

De gemeente schakelt na huisbezoek alsnog een derde partij in voor advies. Dit bureau dient na te gaan of de aanpassing de meest adequate en goedkope oplossing is op lange termijn.

Hier krijg ik altijd de kriebels van. Het raakt enorm mijn thema aan, niet gezien worden. In mijn gedachten heeft deze extra partij met goedkoop en adequaat weinig tot niets meer van doen met persoonlijke voorkeur, woongenot en smaak. In mijn beleving moet je bijna nog je keus voor de gewone bank verantwoorden om niet opgescheept te worden met de paarse bank met gele stippen en uitspringende veren.

Dit keer heb ik geen zin in die kriebels. Het leidt vaak tot irritatie en het resultaat wordt er niet beter van. Ik vraag me af hoe ik het kan ervaren met meer rust bij mezelf en meer samenspraak met de ander. Hoe ik het anders kan doen vind ik in het volgende:

Heb jij geen doel? Dan bepaalt een ander het wel voor je.

Dit geeft een antwoord op mijn vraag. Ik moet volledig achter de aanvraag kunnen staan. Weg met losse eindjes, of dat moeten we nog bekijken. Ik dien elke verandering te kunnen onderbouwen. En zoals het werkt met gedachten, springen de volgende weken me allerlei details in het oog. Zaken waar ik nog niet aan had gedacht, of die toch nog eens mijn nauwkeurige aandacht vragen.
Uiteindelijk leiden al die gedachten, de uitzoekerij en conclusies tot een prettig en opbouwend gesprek met het adviesbureau.
Het zit wel goed met dat goedkope en adequate woongenot van mij.

Ook interessant