Hulpverlening
Ik ga weer zelf bepalen.
Ja, ik ben eigenwijs en zal het af en toe betreuren.
Hulp van mijn omgeving moet goed voelen. Ik vind het ook lastig om hulp te vragen.
Gelukkig heb ik een goede vriend die af en toe komt zeggen dat hij mijn tuin weer gaat snoeien. Ik kan hem zelfs bellen wanneer ik door mijn bed ben gezakt.
Waarom ben ik zo heel erg blij met hem en hou ik anderen af?
Ben er nog niet uit… Jaren geleden bood een meisje/vrouw aan om mijn kliko voor te zetten.
Hartstikke fijn! En wanneer ik signaleerde dat het haar niet gelukt was, deed ik het weer zelf. Ja, dat kostte me op dat moment moeite, maar het is mijn kliko. Toen zij verhuisde en mij kwam vertellen dat ze wegging en mijn kliko dus niet meer voor kon zetten, vertelde iemand dat zij het zou gaan overnemen.
Ook prima. Maar die dame overstelpte me met maaltijden, bloemen en als zij de kliko niet kon voorzetten schakelde zij een vriendin in. Het benauwde me. Zeker toen ik op haar verjaardagsfeest moest aanhoren dat ik in de ochtend zorg kreeg. Daar had niemand iets mee te maken!!! Toen zij me vertelde dat zij verpleegkundige was geweest viel het kwartje. Ik was haar patiënt.
Ik heb besloten mijn kliko weer zelf voor te zetten. Ondanks dat het moeite kost.
