Jammer van die slaapkamerdeur…
De vakantietijd is weer aangebroken. Voor SupportBeurs.nl reden om nog eens ’te bladeren’ door leuke en interessante columns van afgelopen periode, die de moeite waard zijn om te lezen. Ken je deze column van Kees de Jager bijvoorbeeld al?
Vakantie-voorpret. Bladeren door brochures en webpagina’s. Selectie maken van een paar bestemmingen. Bungalowpark ‘Los in het Bos’ lijkt ons wel wat. Eerst bellen en kritische vragen stellen, want we hebben leergeld betaald met halfgebakken toegankelijkheid.
‘Al onze medewerkers zijn in gesprek, een ogenblikje geduld alstublieft.’ Daarna een irritant jengelmuziekje, en uiteindelijk: ‘Goedemiddag, met Bianca van ‘Los in het Bos Vakantieparken.’
Ik leg uit dat ik graag een huisje wil huren, maar dat het geschikt moet zijn voor rolstoelgebruik. ‘Een echte invalidenbungalow hebben we niet mijnheer, maar onze huisjes zijn wel ruim.’ Bianca doet haar best, en het klinkt goed. ‘Is de slaapkamer ook toegankelijk’ vraag ik. Bij een ander park had ik eens de pech dat de slaapkamerdeur te smal was om er met de rolstoel door te kunnen.
‘Volgens mij is het een normale deur, mijnheer’ zegt Bianca, ‘maar zeker weten doe ik het niet.’ ‘Wilt u dan de breedte voor me opmeten, en mij morgen terugbellen?’ Ik hoor aan haar stem dat ze baalt, maar dit verzoek niet kan weigeren. ‘Komt in orde mijnheer!’
De andere dag laat ze weten dat het een deur van normale breedte is. We reserveren en de voorpret is compleet. Onze kinderen verheugen zich om twee weken ‘Los in het Bos’ te spelen.
Drie maanden later is het zover. Omgeving en park zijn prachtig, en de huisjes liggen verscholen tussen de bossen. Volop privacy.
We gaan naar binnen. Geen probleem, totdat we bij de slaapkamer komen….
De deur gaat slechts half open. Ik kan er niet door. Vlak àchter de deur zit een wastafel, waar de deur tegenaan komt en niet verder kan!
Eega en ik zijn teleurgesteld en boos. We hebben nota bene gevraagd of ze het wilden checken. Dan zie je toch dat die deur maar half open kan? Eega gaat naar de receptie.
Het park vindt het allemaal erg jammer, maar heeft geen oplossing. ‘We hebben helaas geen ander huisje voor u, we zitten helemaal vol.… Maar we willen wel een eenpersoonsbed voor uw man in de woonkamer zetten?’
Grrrrrr…, nee dat willen we niet. Eega lost het pragmatisch op: ze tilt de slaapkamerdeur uit zijn scharnieren en parkeert hem zolang elders.
Probleem opgelost, maar nieuw probleem er bij. In een slaapkamer moet je rustig kunnen slapen (en andere slaapkameractiviteiten), zonder pottenkijkers, zelfs al zijn dat je kids.
De naam van het park is fictief, maar het verhaal is één van de vele uit mijn praktijkervaring. Vaak wordt beweerd dat de accommodatie ‘geheel aangepast’ is, maar dat blijkt dan niet zo te zijn. Bijvoorbeeld een aangepaste douche/toilet met een enorme drempel, zodat je er zonder hulp niet in komt. Of een aangepaste bungalow, die uitsluitend te bereiken is via een griezelig steil bospad. Of een sanitaire ruimte, waar de enige aanpassing beugels bij het toilet zijn. Of een krakkemikkig tuinstoeltje, in plaats van een echte douchestoel. En negen van de tien keer is de spiegel op sta-hoogte opgehangen, in plaats van iets naar voren gekanteld.
Aanpassingen moeten voldoen aan de normen die er voor gesteld zijn. Het zou al een enorme verbetering zijn als er een rolstoeler en/of een gehandicaptenorganisatie bij de aanleg betrokken werd. Die weten precies wat kàn en wat móet.
Perfecte lokaties zijn er ook! Onder andere Landal heeft op een aantal parken speciale aangepaste bungalows. Van der Valk heeft in sommige hotels een prima invalidenkamer. Ook zijn er diverse uitstekend aangepaste stacaravans. Informeer goed voordat u boekt!
