Nieuws

Door Kees zijn ernstige chronische ziekte en handicap, heeft
hij op ongeregelde tijden even zorg nodig, soms ook ’s nachts. Al 10 jaar regelt
hij dat zelf met een klein PGB (Persoonsgebonden Budget). Dankzij thuisbehandeling
en PGB hoeft hij niet naar dure ziekenhuizen en kan hij maatschappelijk hartstikke
actief zijn. Hij doet Gemeenteraadswerk, en schrijft boeken, columns, en
teksten voor voorlichting en PR.

Tien jaar lang ging het goed met zijn PGB. De indicaties van
het CIZ (Centraal Indicatieorgaan Zorg) waren correct en het Zorgkantoor
handelde alles netjes af.
Kees zijn indicatie liep tot 27 december 2014, vlak voor de
ingangsdatum van de veranderingen in de zorg. November 2014 vroeg hij een herindicatie
aan.
Als ervaren gehandicapte hield hij rekening met bureaucratische
complicaties. Maar dat hij niets
meer zou krijgen… dat kwam zelfs in zijn meest zorgelijke nachtmerrie niet
voor.

Geen PGB meer

In een lang telefoongesprek vroeg een vriendelijke, maar starre, mevrouw van het CIZ dingen die al tien jaar bekend waren. Kees was niet wonderbaarlijk genezen, en zal dat ook nooit worden. Een dag later belde ze opnieuw. ‘Wie is eigenlijk eindverantwoordelijk voor uw verpleegkundige zorg? Uw huisarts of uw medisch specialist?’

Bij Kees begon een oranje stoplicht te knipperen: Addertje onder het nieuwe zorg-gras?
‘Tja…’ zei hij, ‘het UMC Utrecht bepaald mijn injecties, en die dien ik zelf toe. Maar de rest doet mijn huisarts.‘
Kees hoorde de hersens van de CIZ mevrouw even kraken, maar daarna ‘Eureka’ roepen. Kordaat zei ze: ‘Dan komt u niet in aanmerking voor een PGB Verpleging. Dat valt onder de ZVW (Zorg verzekeringswet) via uw Zorgverzekeraar.’

Nu sprong Kees z’n stoplicht op rood: ‘Nee hoor’ zei hij strijdlustig, ‘die gaat pas 1 januari in, en er is een overgangsregeling!’
‘Dat is mij niet bekend’ bitste de CIZ mevrouw eveneens strijdlustig, ‘maar ik zal nog even overleggen.’

Trrringggg… ze belde terug. ‘Het klopt hoor, u krijgt géén nieuw PGB. U valt onder de
zorgverzekeraar omdat uw medisch specialist de eindverantwoordelijke is.’
‘Maar dan moet ik dus een paar maanden
wachten tot ik een nieuwe indicatie heb via de wijkverpleegkundige en alles door
de verzekeraar is afgehandeld?
‘Ja, niks aan te doen’ zei de CIZ mevrouw op een ‘lekker puh’
toon. ‘Probeer de nota’s te declareren
bij uw zorgverzekeraar!’ Uit haar stem bleek dat ze wel beter wist.
Kees antwoordde cynisch en wanhopig: ‘Maar die willen éérst
een indicatie, en die kan ik voor de Zorgwet pas in januari aanvragen! Dit gaat
nog maanden duren, en al die tijd heb ik geen zorg!‘

Beroepszaak en nieuwe aanvraag

Kees is in beroep gegaan tegen de CIZ beslissing. Begin januari heeft hij een indicatie gevraagd (en gekregen) van een ervaren, begripvolle wijkverpleegkundige. De PGB aanvraag ligt nu bij zijn Zorgverzekeraar. Beide procedures zullen nog wel een tijdje duren.
En zo werd Kees zijn perfecte PGB een Passief Geranium Budget.
Vanaf november 2014 geen cent meer, èn geen zorg meer.

De transitie is uitstekend geregeld he, mijnheer van Rijn?