Klaar met starende blikken…!
Positieve aandacht vind ik helemaal niet vervelend. Zo kom ik natuurlijk 7 mei 2013 op tv bij “Je Zal Het Maar Hebben”, sta ik momenteel in veel kranten en bladen door onze stichting infinita, BNN en mijn tafeltennis carrière bij de nationale talent selectie. Niets mis het deze aandacht, maar alle overige vormen van aandacht kan me gestolen worden
Vroeger waren er speciale freakshows die door het land trokken om mensen met een beperking te laten zien aan de wereld. Mensen betaalde grof geld om deze minderheden te zien en uit te lachen.
Mijn leven is soms net als deze freakshow alleen met een verschil dat ik niet “vast” zit en er niemand geld verdient aan mijn beperking, hooguit de medische wereld.
Iemand in een rolstoel of met een andere zichtbare handicap krijgt hier helaas vaak mee te maken. Mensen kijken naar je alsof ze nog nooit iemand in een rolstoel gezien hebben. Ook vandaag voelde ik me een koningin, want ik bekijk het toch liever positief.
Met een vriendin was ik naar de sauna. Zij liep en ik reed in mijn koninklijke troon. Overal waar ik kwam werd ik aangestaard door alles en iedereen. Ik snap het ook wel want iemand in een rolstoel is natuurlijk ook heel bijzonder.
Maar zullen we de rollen eens omdraaien. Wat als niemand kon lopen en dus de hele wereld in een rolstoel zat. Jij bent de enige die een lichamelijke beperking had genaamd lopenritus. Dat je kan lopen was nog niet genoeg want met een lift kan je niet. Altijd moet je de trap nemen. Je hebt dan namelijk geen keus net als wij nu hebben met de lift.
Maar goed jij bent de enige die loopt. Hoe zou jij het vinden als je overal letterlijk aangestaard word? Precies, ik denk niet dat je dat heel erg fijn zou vinden. Deze manier van aandacht is niet prettig omdat ze niet naar jou als persoon kijken maar naar jou als gehandicapte.
Ik vind het jammer dat men mijn rolstoel ziet als beperking en als afwijking van het normale. Want mijn rolstoel is niet mijn beperking. Mijn rolstoel is Japie en is mijn vrijheid, mijn beperkingen en ziektes heten ook geen Yvette. Nee ik ben iemand die minder goed loopt, 43 pillen slikt, spontaan en sociaal is, beschikt over een gezonde dosis humor en zelfspot, creatief is in de breedste zin van het woord maar vooral ook iemand die klaar is met de starende blikken.
