Klunzen
Ik hang boven de emmer, ik ben al een tijdje verkouden… Hier krijg je, als chronisch zieke, helaas geen vrij briefje voor zoals je dat vroeger voor gym kon krijgen wanneer je als meisje ongesteld was. Ik kan inmiddels weer gewoon door mijn neus ademen, weer slapen en ik hoef niet meer constant te snuiten, maar blijkbaar heb ik veel slijm ingeslikt, wat nu in mijn maag zit en dat moet er uit… Vandaar die emmer op mijn schoot. Ik voel me goed belabberd!
Ik ga maar in mijn zweetdeken: een infrarood sauna in de vorm van een slaapzak, goed voor mijn spieren, maar ook lekker ontspannend, hopelijk voel ik me daarna beter.
Ik hijs me van de bank af, zet mijn bordje en kopje op mijn rollator, die ik binnen als dienblad gebruik: ik heb er een plank opgelegd! Ik wil ook mijn laptop meenemen, hè shit dat past niet allemaal op de plank.
Omdat ik de laatste tijd erg moeilijk loop op blote voeten, zou het slim zijn om nu mijn schoenen aan te doen, maar die staan in mijn slaapkamer. Het zijn orthopedische schoenen: niet bepaald instap schoentjes en zodra ik bij mijn zweetdeken kom moet ik ze weer uit doen. Kortom: ik ga voor de op goed geluk tactiek, dat wil zeggen dat ik mijn bordje en kopje op het dienblad zet, laptop onder mijn arm stop , de emmer om in te spugen aan het handvat van mijn rollator hang en op mijn sokken richting zweetdeken in de kamer aan de andere kant van de gang loop.
Halverwege de gang loop ik toch nog even mijn slaapkamer in om onder mijn nog vrije oksel twee kussens te stoppen, anders lig ik dadelijk niet lekker. Ik haal het tot de deur naar de gang, dan maakt mijn bovenlijf een onverwachte move naar voren. Ik weet mijn lijf nog zo te draaien dat ik tegen de deurpost kom te hangen, haha knap werk van Ganzewinkel! Maar…wat nu, ik heb het gevoel dat ik elk moment uit kan glijden, opschieten dus! De rollator naar voren duwen lukt zo niet, als mijn laptop maar niet valt… jeetje van Ganzewinkel: serieus hoe krijg je het voor elkaar en hoe kom je bij je infrarood deken zonder die emmer te laten vallen! Dat is al een keer eerder gebeurd: ik moet dan bukken en alles schoonmaken, wat ik niet goed kan, ik moet namelijk krakkemikkig op de grond gaan zitten om te poetsen en nog onhandiger weer overeind komen.
Aaahhhh ik glij bijna weg… Ik til voorzichtig mijn arm op waar de kussens onder zitten: ze vallen met een plof op de grond, geconcentreerd duw ik mezelf recht en duw de rollator met mijn vrije arm vooruit, ja gelukt! Ik ben er….zonder kussens, helaas.
Ik lig in mijn zweetdeken en er gaat een golf van geluk door me heen, wat is het leven toch fijn! Alles komt weer goed…
