Nieuws

Ik heb er sinds kort een gebrek bij. En het bijbehorende hulpmiddel is deze keer geen rolstoel maar een leesbril.

Al ruim een half jaar had ik een donkerbruin (of beige, dat zag ik niet zo goed) vermoeden dat ik aan de beurt was. 

Dikwijls heb ik staan twijfelen bij de HEMA, waar de ogen test bestaat uit het lezen van een stukje tekst op 30cm afstand teneinde de sterkte te bepalen. Maar ten eerste hangt die tekst veel te hoog voor rolstoelgebruikers, en ten tweede heb ik geen meetlat op zak om de 30cm te kunnen bepalen. Bovendien had ik de cijfertjes op de meetlat sowieso niet kunnen lezen zonder bril en daar ging het nu juist om.

Ze verkochten er bij de HEMA maar liefst drie voor een tientje, dus wat dat betreft had ik het wel kunnen wagen, maar uiteindelijk heb ik toch maar besloten even langs de opticien te gaan voor een ietwat deskundiger meting.

Voor de test moest ik mijzelf op een grote tandartsachtige stoel tillen. Het moest eigenlijk eerst op een klein krukje maar daar zou ik geheid vanaf vallen, als ik hem al kon vinden zonder leesbril.

Na het bestuderen van een berg stippen bleek mijn vermoeden  helaas terecht, dus meteen maar een sexy brilletje besteld voor het luttele bedrag van 179 euro en 95 cent. Daar heb je er dus bij de HEMA 54 voor! (Dit heb ik later thuis uitgerekend op een piepklein rekenmachientje toen ik mijn bril had)

Uiteindelijk heb ik hem, mijn nieuwe handicap. Maar in tegenstelling tot de dwarslaesie heb je er geen zak aan!

Er zijn nergens parkeerplaatsen voor leesbrilgebruikers, en ook de leesbriltoiletten heb ik nog nergens kunnen ontdekken. En dat ligt niet aan mijn ogen!

Maar goed dat ik nog een andere handicap bezit.

Lees meer columns van Burugo op de website van Dwarslaesie Organisatie Nederland of volg Burugo op Facebook.