Liefde en identiteit
Las iets interessants over identiteit geschreven door Arnon Grunberg.
Ja, ik heb eerder een column geschreven over identiteit op deze site; zie “trots en identiteit“.
Grunberg zette mij weer aan het denken over identiteit door een paar zinnen in zijn laatste boek. Hij heeft enige tijd in de psychiatrie mee gelopen voor het schrijven van zijn laatste boek en zegt het volgende: wij hulpverleners geven de patiënt een duidelijke identiteit. Een identiteit van ziek zijn, hulpbehoevende. Dat geeft de patiënt een bepaalde houvast.
Ja, ik ben het daar helemaal met hem eens.
Dat gevoel van ‘houvast’ werd me het meeste duidelijk toen ik na een jaar verblijf in het ziekenhuis ik me totaal niet blij voelde toen ik ‘ontslagen’ werd. Eerder totaal ontredderd; ik was mijn ‘houvast’ kwijt.
Mijn vangnet dat me op zou vangen als ik viel. Ook het gevoel dat de verantwoordelijkheid over mijn welzijn bij mijn therapeuten en artsen lag. Plots lag dat weer helemaal bij mij.
En natuurlijk heeft die verantwoordelijkheid ook altijd bij mij gelegen en heb ik bij god geknokt dat die verantwoordelijkheid weer überhaupt bij mij kwám te liggen.
Maar toch; nu stond ik daar, daar bij de taxi voor mijn laatste rit van het ziekenhuis naar huis. De automatische deuren sloten zich achter mij zoals zij vele keren daarvoor achter mij sloten, nu echter definitief.
Ik was mijn identiteit van patiënt kwijt toen die deuren zich sloten. Het voelde als een kind op zijn eerste schooldag, weg onder moeders vleugels.
Plots stateloos, weg binnen de veilige muren van het ziekenhuis.
Wie was ik? Wat ben ik? Patiënt? Gezond? Ik wist het even niet.
Mijn identiteit was gedecimeerd tot enkel WAO’er.
Maar moet ik mijn identiteit ontlenen aan mijn maatschappelijke status?
Tja, in de zakenwereld waar ik enige tijd in heb rond gehuppeld zeker wel. Ik merkte dat de identiteit die ik daar verworven had eigenlijk uiterst fragile was.
Die status verloor ik ook na de eerste second van mijn ongeluk.
Wat is het dus waard?
Nee liever ontleen ik mijn identiteit aan de mensen aan wie ik liefde geef en waarvan ik liefde krijg.
Dát geeft me houvast in mijn leven.
Mijn identiteit is dus liefde…
