Nieuws

Met
een traan en een lach,
Hebben
mijn ouders me groot gebracht.
Zij
huilden toen ik werd geboren,
Want
een handicap geeft veel zorgen.
Een
dokter gaf hen moed,
Toen
hij zei, “Het komt wel goed.”
Leren
lopen en praten waren mijn prijzen,
Alles
wat ik kon moest ik bewijzen.
Vooroordelen
van onbekenden deden erg pijn,
Zeggen
dat iets niet kan is nooit fijn.
In
mijn droom bleef ik altijd geloven.
Die
kon niemand van mij roven.
Ik
wilde een man om mee te trouwen,
En
een kindje om van te houwen.
Nu
met een traan en een lach,
Wordt
mijn zoon groot gebracht!

Bekijk & lees alle columns op SupportBeurs.nl door Christine Regber-Martens