Mijn Undateable avontuur
O nee, moet ik dit wel doen, mee doen aan Undateable? Een programma waarin jong gehandicapten daten. Hoe ga ik neergezet worden? Hoe kom ik over op tv? Hoe wil ik overkomen? Welke momenten en uitspraken gaan ze gebruiken? Hoe zullen de dates zijn?
Dit en nog 100 andere vragen gaan door mijn hoofd nadat ik mezelf: “ja, ik doe mee”, hoor zeggen tegen een medewerker van het programma. Ik zei… JA… wouw! Maar het voelt goed om dit avontuur aan te gaan zonder te weten wat het me gaat brengen. Dit is een unieke kans om een nieuwe ervaring op te doen, een avontuur…
“Klein” detail: het komt allemaal op tv! De producer overtuigt me dat het echt wel goed komt. Ach, wat maakt het uit… , dit is wie ik ben, wat ik doe en daar ben ik blij mee!
Tijdens de opnamedagen ben ik de koningin: de lunch wordt geregeld, als de zon schijnt krijg ik zonnebrand en flesjes water, mijn vervoer wordt verzorgd, het enige wat ik hoef te doen is mezelf zijn en alles over me heen te laten komen. Het klinkt makkelijker dan het is: jezelf zijn met een camera op je neus.
Het werd zo wel een spannende zomer waarin ik allemaal leuke dingen heb gedaan. Ik ben een dag naar Wijk aan Zee geweest: power kiting op het strand met mijn eerste date. Hij bleek niet de liefde van mijn leven te zijn maar het dagje strand was super! Met een volgende date heb ik een dag gefietst door de bossen, niet dat we veel bos gezien hebben, we hebben vooral veel heen en weer gefietst, wat hilarisch werd omdat we op een heel hobbelig fietspad reden, eenmaal boven ging je met een rotvaart naar beneden. We moesten dit zo vaak herhalen in verband met de opnames.
Wat ik lastiger vond was dat je, na alles wat je deed, steeds moest quoten voor de camera: hoe vind je hem, wil je hem nog eens daten etc. Het was niet altijd een makkelijke ervaring, maar wel een heel bijzondere.
Uiteindelijk heb ik er geen spijt van, het naar mezelf kijken op tv heeft me wel een paar klamme handjes opgeleverd, maar ook al had ik het hier en daar anders geknipt en geplakt, ik was tevreden. Zeker omdat de reacties zo overweldigend waren. Allemaal positieve leuke reacties. Zelfs nu nog!
Laatst was ik in het Sonsbeekpark in Arnhem, komt er een vrouw naar me toe: “mag ik jou iets vragen, heb jij met Undateables mee gedaan?” Ik lach bevestigend. “Ja, ik dacht je al te herkennen aan je lach, mijn vriendinnen en ik hebben genoten van je.”
Al deze reacties en ervaringen hebben me sterker in mijn schoenen geholpen!
