Nederland verliest wereldkampioenschap integratie gehandicapten
Onverwachts kan mijn vriendin naar een WK hockeywedstrijd! ‘s Avonds komt ze thuis met verhalen over de goede sfeer en hoe bijzonder het is om een wedstrijd live bij te wonen. Ik zou eigenlijk ook best graag willen. Mijn vriendin belt het loket waar je tickets kunt reserveren, voor kaarten voor de volgende dag. Helaas, zoals het er nu naar uitziet zijn er geen rolstoel plaatsen meer beschikbaar. De medewerker geeft aan dat we het op de dag zelf nog eens kunnen proberen. De volgende dag lukt het inderdaad om tickets te krijgen. Best vreemd, gister was vandaag nog uitverkocht, maar we kunnen gaan en dat is geweldig! We hebben een leuke dag, goede plaatsen en het is inderdaad erg bijzonder een WK hockeywedstrijd bij te wonen! Mijn vriendin zegt mij na afloop een aantal keer hoe gaat het niet was geweest om ook naar de finale van het WK hockey te gaan. Mijn besluit staat vast, ik ga als verrassing proberen kaarten te reserveren.
De volgende dag bel ik het loket, maar krijg helaas te horen dat alle kaarten uitverkocht zijn. Ik geef nog aan dat het om rolstoelplekken gaat, maar de telefoniste zegt dat dat niet uitmaakt. Teleurgesteld hang ik op. Maar, ik wil het er nog niet bij laten zitten. Gister kregen wij te horen dat de rolstoelplekken volgeboekt waren, terwijl wij praktisch de enige waren. Een uur later bel ik nog een keer. Weer krijg ik te horen dat alle plekken uitverkocht zijn, zoals ook al op de website vermeld staat. Later in de middag bel ik voor de laatste keer. Een telefoniste staat mij vriendelijk te woord. Ik krijg de tijd om haar uit te leggen dat het rolstoelpodium de dag ervoor vrijwel leeg was, terwijl gezegd werd dat deze volgeboekt was. Ze vraagt mij even aan de lijn te blijven, zodat ze contact kan leggen met de ticketverkoop in het stadion zelf. Na 5 minuten hoor ik een vriendelijke stem zeggen: “mevrouw, u heeft helemaal gelijk, ik kan twee rolstoelplekken voor u reserveren zodat uw vriendin gewoon naast u kan zitten. Rolstoelplekken zijn inderdaad niet uitverkocht.” Ik bedank de medewerker wel 10 keer! Zie nou wel! Uit ervaring weet ik dat bij telefonistes niet altijd bekend is hoe het geregeld is met rolstoelplekken en wat je ervoor moet doen om deze te reserveren. Maar ik bedenk mij dat het zonde is voor de mensen die dit niet weten.
Op 14 juni zitten mijn vriendin en ik al vroeg op onze plekken en kijken de wedstrijden die voor de finale plaatsvinden. We weten al dat de dames van Nederland sowieso in de finale staan. Beter hadden we niet kunnen treffen. Vlak voor de finale komt er een gezin de rolstoeltribune op. De moeder zit in een rolstoel en haar man duwt haar voort. Hun kinderen zijn tussen de 8 en 10 jaar oud schat ik. De vrouw ziet er behoorlijk ziek uit en kan zich slecht verstaanbaar maken. Ze heeft veel hulp nodig van haar man en uit flarden van hun gesprekken maak ik op dat de vrouw niet oud zal worden. Ik vind het fijn voor hen dat zij met het hele gezin op de rolstoeltribune kunnen zitten, terwijl ze kaarten hebben voor maar een rolstoelplek. De rest van het gezin had dus op de “gewone” tribune moeten zitten. Vlak voordat de wedstrijd begint komen er nog twee mensen in een rolstoel de tribune op. Precies waar ik al bang voor was, gebeurd. Een vrijwilliger stapt met grote passen op het gezin af en vraagt om hun kaarten. Druk gebarend gaat ze in gesprek met de vader, waarna de jongetjes achter haar aan lopen de “gewone” tribune op, ver weg van hun ouders. Aan beide kanten kijk ik om mij heen om de overgebleven ruimte in te schatten. Rechts van mij zijn grote ruimtes over tussen iedere rolstoelgebruikende toeschouwer en zijn/haar gezelschap. Snel gebaar ik de vader dat er nog voldoende plek is om voor drie personen ruimte te maken. Als de vrijwilliger weg is, haalt hij snel hun kinderen weer naar beneden. Gelukkig! Wat ik schrijnend vind aan dit verhaal is dat mensen met een handicap bijna altijd behandeld worden alsof ze VIP’s van breekbaar porselein zijn, wat over het algemeen niet nodig is. In dit geval werd de beperking van de vrouw, die gevolgen heeft voor haar hele gezin, er even onnodig flink ingewreven. Zouden we met z’n allen niet een beetje beter rekening met elkaar kunnen houden?!
Maar goed, de wedstrijd begint! Het is een geweldige finale en er hangt een super goede sfeer! Hier heb ik niet het idee dat er ooit een rel uit zou kunnen breken. De dames scoren al snel en het hele stadion staat op zijn kop. Met de zon op mijn lijf en mijn lieve vriendin naast mij geniet ik van de wedstrijd! Nederland is wereldkampioen in het dameshockey! Geweldig! Maar Nederland is nog niet klaar voor de integratie van mensen met een handicap en hun omgeving.
