Ongezond leven? Dan geen behandeling
Las onlangs in de Trouw een interessant artikel van Edwin Kreulen met als titel “Ongezond leven? Dan geen behandeling”.
De KRO en NCRV hebben daar een onderzoek naar laten doen.
De vraag is: moet een arts iemand medisch behandelen als hij willens en wetens heel ongezond leeft?
Ja natuurlijk, zullen de meeste mensen zeggen.
Artsen hebben de eed afgelegd van Hypocrates, dus ze moeten iemand helpen die hun medisch nodig heeft, ongeacht de oorzaak.
Ja, maar nu hebben we een “klein probleempje”. De zorgenkosten rijzen compleet de pan uit en moet dan onze dure zorg ingezet worden voor de notoire drinker die een levertransplantatie nodig heeft als gevolg van zijn bovenmatig alcohol gebruik? Of een maagverkleining voor iemand die willens en wetens veel-en-veel te veel eet? Of omdat we de discipline niet op kunnen brengen om minder vet te eten, minder suikers te eten? enz. enz.
Tja de prijs van onze welvaart zou je kunnen zeggen.
Maar willen we meebetalen aan zorgkosten die ontstaan zijn door puur individueel onverantwoordelijk en ongezond leven? En we daardoor mensen zorg moeten ontzeggen omdat de kosten te hoog worden?
Moeten we dan mensen straffen voor als ze ongezond leven door bijvoorbeeld geen medische zorg aan hen te verlenen?
Ik zou juist eerder voor een soort beloningsstelsel willen pleiten voor mensen die aantoonbaar gezond leven. Of coaches inzetten die mensen helpt ter voorkoming van zorgkosten.
Ik zou ook kunnen denken om op basisscholen een programma op te zetten waarin kinderen van groep 1 t/m 8 leren hoe gezond te leven en te leren wat ze zelf kunnen doen aan lichamelijke en psychische aandoeningen. Kinderen iets te leren over een meer holistische aanpak van de zorg. Hen te leren over de Ayurveda, TCM, Jamu of welke op een holistische leest geschoeide geneeskunst dan ook. De kinderen zich bewust te maken van hun zijn; hun lichaam en geest.
Goed, dit vergt een heel anders denken dan in hoe wij onze maatschappij nu hebben opgezet, maar ik denk dat zoals we nu bezig zijn in de zorg het dweilen blijft met de kraan open en er niet echt structureel iets verandert. Mijn ideetje zal op korte termijn geen zoden aan de dijk zetten en veel inspanning en tijd kosten, maar op de lange termijn wel zijn vruchten gaan afwerpen.
Wat denkt u?
Bent u anders van mening of heeft nog meer ideeën, dan stel ik het zeer op prijs als u reageert op dit artikel.
