Overpeinzing ‘Arbeidsgehandicapten aan het werk: werkt het?’
Uuh… nee!
Nogal stellig van mij dat “nee”.
Ik heb hier eerder over geschreven: Overpeinzing ‘Werken met chronische ziekte vergt extra inzet van alle partijen’.
Staatssecretaris Jette Klijnsma heeft dit probleem onder haar hoede. Ik vind het een hele aardige enthousiaste mevrouw. Ze is buitengewoon positief en heeft het vooral over de succesverhalen om arbeidsgehandicapten weer aan het werk te krijgen.
Maar ik heb haar helaas nog niet op waarheidsgetrouwe cijfers kunnen betrappen.
Zeker cijfers zijn altijd waar; echter hoe worden ze uitgelegd?
Ik moet helaas zeggen dat ik nu ruim 22 jaar arbeidsgehandicapt ben. Ik heb hemel en aarde bewogen om weer aan het werk te komen. Allerlei wetten en stimuleringsregelingen om arbeidsgehandicapten aan het werk te helpen de revue zien passeren.
Heb ik intussen werk?
Nuh.
Heb ik enige hulp gehad van die miljoenen verslindende re-integratie bedrijfjes?
Nuh.
Hulp gehad van het UWV?
Nuh.
Ontbreekt het mij aan opleiding of ervaring?
Nuh.
Ontbreekt het mij aan communicatieve “skills” om goed te solliciteren?
‘Try me’ zou ik zeggen.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik mij afvraag of de staatslieden die het aangaat om arbeidsgehandicapten aan het werk te helpen geen enkele gêne hebben?
Zij kunnen toch ook gewoon Googelen op internet om te zien wat al hun acties uithalen om arbeidsgehandicapten aan het werk te helpen?
Mijn oorspronkelijke beroep is verkoper. Mijn toenmalige baas/bazen waren er heel makkelijk in: geen omzet; dan gewoon niets verdienen. Zou eigenlijk ook voor die staatslieden zo moeten gelden: geen omzet, lees geen arbeidsgehandicapten aan het werk, dan niets verdienen en in het ergste geval aftreden.
Maar ze blijven lekker op het pluche in De Haag zitten…
Ja en nu voel ik mij echt een beetje dom en gehandicapt…
