Parkinson en Dopamine
Las onlangs een interessant artikel over Parkinson in de Volkskrant. Het ging over de journalist John Palfreman, die zelf ook Parkinsonpatiënt is. Palfreman vertelt over zijn ziekte en het onderzoek van wetenschappers.
Het interessante aan dit verhaal vind ik hoe de zoektocht van wetenschappers verloopt naar de oorzaak en natuurlijk de genezing van deze ziekte. De oorzaak wordt gelegd bij het gebrek aan het stofje dopamine.
Ik citeer hier even de Volkskrant: “Parkinson zou het gevolg zijn van op hol geslagen eiwitten (alfa-synucleïne). Die vormen klonters in het brein, verstoren de communicatie tussen zenuwcellen en maken dopamine producerende cellen kapot”.
Dit is de oorzaak van de stramme houding en andere ongemakken die mensen met Parkinson ondervinden.
Ik zie hier heel veel herkenning in met mijn hersenletsel en wel een Contusuo Cerebrie. Maar bij mij gebeurde juist het tegenovergestelde; ik kreeg juist last van tremors of spasmen maar, en dat is het bijzondere, had ik ook dat stijve strammerige.
Ik kreeg daarvoor net als mensen met Gilles de la Tourette Haloperidol, het medicijn Haldol, een dopamine antagonist.
Bij Gilles de la Tourette hebben mensen van die spastische tics in hun lijf door een veel te hoog Dopamine gehalte.
Een antagonist? Dus een medicijn die het teveel aan Dopamine omlaag brengt!
Mensen met Parkinson krijgen het medicijn Levadopa juist om dat strammerigheid, stijve, tegen te gaan. Het probleem is echter de juiste dosering omdat er dyskinesieën, onvrijwillige en trekkerige bewegingen van hoofd en armen gaan ontstaan.
Hier is weer dat “simpele” denken van wetenschappers: ze hebben een medisch probleem en hoe kunnen ze dat oplossen met een medicijn? Daarbij kijken ze slechts naar het einde van de aaneenschakelingen van het probleem.
Hun redenatie: de op hol geslagen eiwitten verhinderen de communicatie tussen zenuwcellen. Die communicatie gebeurt door de neurotransmitter Dopamine.
Wat gaan ze nu doen: Dopamine toedienen!
Uuuh, beste wetenschapper het probleem zit ‘m toch in dat teveel aan eiwitten? Kijk als mijn fietsenband leegloopt kan ik wel iedere keer weer de band op pompen maar hij blijft steeds leeg lopen. Ik zal toch eerst het lek moeten dichten om het leeg lopen tegen te gaan.
Dus zorg eerst dat die Dopamine weer vrije doorgang heeft. De hypofyse regelt verder wel de juiste dosering.
Of denk ik nu te simpel?
Beste lezer ik hoor graag uw mening over mijn gedachtengang.
