Rijhandigheid
Autorijden, het is niet mijn hobby. Er was een tijd dat mijn benen zo onbetrouwbaar waren dat ik niet meer achter het stuur stapte. Ik zie nog wel, dacht ik, als het over het verlengen van het rijbewijs ging, misschien lever ik ‘m wel in.
Tot een maand of wat geleden een brief van het CBR komt met de melding dat mijn rijbewijs over vier maanden verloopt, en de vraag of ik hem wil verlengen.
Nee, denk ik. “Ja!” vindt mijn omgeving. Ze hebben goede argumenten, dus vul ik de gezondheidsverklaring in. Daarna volgen de bezoekjes aan de specialist en de keurend arts. Echt spannend is het allemaal niet, tot de oproep voor de rijtest komt.
Volkomen terecht, zo’n rijtest. Dat is het punt niet. Maar ik heb al een jaar of wat niet gereden. Is het nog wel verantwoord? Kan ik het nog wel? Veilig en vaardig? Ik bel een rijschoolhouder. “Investeren,” zegt hij, “daar heb je nog heel lang plezier van. Zullen we maar afspreken?”
Een paar dagen later zit ik achter het stuur van een lesauto, met dubbele bediening. Wel een veilig gevoel, merk ik. Als mijn benen raar doen, kan de rijschoolhouder ingrijpen. Mijn benen en voeten doen echter braaf wat ze moeten doen; wel een half uur lang. Tijd voor een korte pauze, meent mijn begeleider. We hebben een goed gesprek over mijn onzekerheid, mijn angst dat mijn benen acuut in een spasme schieten, of dat het gevoel ineens weg is. “Heb je dat nu gehad dan?” Nee, dat niet, maar… “Heb je wel eens over handbediening nagedacht? Het is nog niet nodig volgens mij, maar misschien voor later. Dan schakel je de benen gewoon uit.”
We rijden verder. Er volgt nog een rit, langer nu. En nog een rit, nog langer. Mijn onderdanen blijven gehoorzamen. Geen spasmen, wel opkomende gevoelsstoornissen. “Nou, dan neem je even rust,” klinkt het. Oké, tien minuten rust. Weg zijn de gevoelsstoornissen; rijden maar weer.
Aldus voorbereid doe ik de rijtest, die wordt afgesloten met een goed gesprek. Ik vertel over mijn twijfels. “Heb je wel eens over handbediening gedacht? Het is nu absoluut nog niet nodig. Je rijdt uitstekend in een gewone auto. Maar in de toekomst kan het een oplossing voor je zijn.”
Mijn rijbewijs is met vijf jaar verlengd. De rijlessen waren de investeringen waard; een boost voor mijn zelfvertrouwen met goede tips en nieuwe handigheidjes. “Blijf rijden, pak die auto regelmatig,” adviseert de rijschoolhouder. “Anders ben je je handigheidjes zo weer kwijt. En denk vast na over de toekomst.”
Ja, goed, doe ik. Een auto op handbediening, letterlijke rijhandigheid. Is er iemand die me er meer over kan vertellen?
