Columns

Samen voor Goud

16 oktober 2016, Supportbeurs

Daar staat ze aan de start, Nederlands hoop, met die zo veel zeggende glimlach.
Ja: daar gaat ze, mooi om te zien hoe geconcentreerd ze is en die 100 meter
vastberaden aangaat. Haar benen maken er steeds meer hun eigen feestje van
ondanks de mooie focus die ze in haar ogen heeft.

En dan de blijdschap dat ze het gehaald heeft, niet te geloven: wat is dit
mooi om te zien!

Dit hoor ik de commentators zeggen terwijl ik de 100 meter naar de schuur
loop.

Niet echt natuurlijk! Ik heb ook geen oranje legioen achter me aan, ik heb
geen technisch team of coach achter me staan, laat staan dat ik kans maak op
een medaille!

Toch lijken mijn 100 meter en die van Daphne Schippers meer op elkaar dan je
zou denken.

Ik doe dit jaar mee met het project van het NOC*NSF: Samen voor Goud. 

Dit project daagt mensen met een beperking uit om ook te gaan sporten. Ik
was al lange tijd bezig met het zoeken naar een geschikte sport voor mij en
mijn bijzondere lijf, maar het moest vooral ook leuk zijn! Bij fysio sport ik
twee keer in de week, maar er moet een leukere manier van sporten zijn, dacht
ik. Dat was ook meteen mijn probleem: ik dacht alleen na over welke sport bij
mij en mijn lijf zou passen. Het project Samen voor Goud is een fijne stok
achter de deur om de sporten ook uit te gaan proberen.

Zo heb ik met een sportcoach boksen, chi -gong en rolstoel tennis uitgeprobeerd.
Dit waren allemaal leuke ervaringen maar ik ga verder met rolstoelbasketbal.

Ik ben gekoppeld aan een rolstoel basketbalster uit het Nederlandse team. We
hebben al een paar postkaartjes uitgewisseld en gaan nog samen trainen.

Erg leuk! Ik kan natuurlijk veel van haar leren. Ik ben nog maar net
begonnen, de afgelopen training kreeg ik wel het gevoel dat als ik maar blijf
oefenen mijn spel veel beter kan worden. En dat is een heerlijk gevoel!

Ooit zei een fysiotherapeut tegen mij dat hij sterker wordt als hij traint,
maar ik mocht blij zijn als ik niet achteruit zou gaan.

Niet heel motiverend! Hopelijk vind ik bij het rolstoel basketbal weer het
plezier in sporten en het gevoel dat ik mijn lijf nog iets nieuws kan aanleren.

In april is er een sportdag op Papendal waar ook gekeken wordt of de doelen
die je voor jezelf gesteld hebt behaald zijn.

Zo kan ook ik toch goud halen!

Bekijk & lees alle columns door Ank van Ganzewinkel.

Ook interessant