Tand en #metoo
Deze
week een kies moeten laten trekken
Ontstoken
Fotootje
Kreeg
de keuze kies eruit voor 40 piek of een
wortelkanaal behandeling voor 450 piek
Ik
lig daar op die martelbank, mond wagenwijd met verdoving
Ik
zeg, half
verdoofd, ja
fffdoei, ljaten sjitten,
ennuh
die worftelkanfaal dinges natffulijk
Hij
peuteren, breekt een stuk kies af
Ja
nu moet hij er wel uit zei hij
Werd
een marteling van bijna twee uur
Ik
dacht zo slecht is die kies dus nu ook weer niet
Voelde
me een beetje onder druk gezet en in mijn machteloze positie heb ik maar toegezegd
zonder dat ik er echt over na heb kunnen denken
Ja
eigenlijk had die man gewoon de macht puur door de situatie.
Nou
heb ik een ingebakken wantrouwen tegen alles wat een witte jas aan heeft en
zeker als ze meteen met spuiten, tangen en messen tekeer gaan
Er
is geen weg terug, hij is er uit
De
leegte die de kies achterlaat,
nooit
meer te herstellen net als mijn vertrouwen in artsen
Gek
eigenlijk want toch hebben artsen tijdens voor mijn levensbedreigende
omstandigheden ooit mijn “motortje” aan de praat weten te houden
Maar
goed toch laten ze me ook vaak voelen als #metoo, net als nu met die kies
