Nieuws

Vluchtelingen, Verwarde mensen, Gehandicapten…

6 Augustus ben ik opa geworden. Opa’s blikken terug, maar ik blik ook vooruit.
In mijn leven (ja, ja… opa vertelt) zijn mensen vaak bang geweest voor ‘gevaar dat eraan kwam.’
Eerst kwam het ‘rode gevaar’ eraan, in de 50er en 60er jaren. De Russen. Wapenwedloop. Koude oorlog.
Ikzelf was in 1963 (foto) echter vooral bang voor de grote Duitse herders die vlakbij ons getraind werden als politiehond. Wild blaffend sprongen ze tegen een wankele schutting aan als ik langsrolde. ‘Help, de Duitsers komen eraan’ dacht ik. Herders dus he.
Toen het Oostblok uiteenviel waren we opgelucht. En met die politiehond ging ik later zelfs op de foto. Veel angst is onnodig.

Nieuwe angsten

Tegenwoordig zijn we ‘bang’ voor de vluchtelingen die eraan komen. Vaak mensen die armoede, onderdrukking, en oorlogen ontvluchten. Een wijze marine-commandant zei ooit tegen me ‘we moeten onze welvaart naar de arme landen brengen, anders komen ze het hálen.’
Vrede heeft óók met eerlijk delen te maken.
We zijn ook ‘bang’ voor de ‘verwarde mensen,’ die steeds vaker in het nieuws komen.
Jarenlang is er gewaarschuwd over de bezuinigingen op de GGZ. Tevergeefs. Steeds vaker is er een crisissituatie. Soms is het drama dan al geschied. Psychische patiënten hebben gespecialiseerde hulp nodig. Politie kan weinig meer doen dan ze even opsluiten.

De gehandicapten komen eraan!

Da’s trouwens geen ‘gevaar’ maar zelfs een zegen. Gehandicapten zijn zelfbewuster geworden en hebben nu ook een wettelijk ruggesteuntje.
Beleidsmakers zijn nooit onder de indruk geweest van gehandicapten. Met een vriendelijk praatje en wat loze beloften, legden ze hun signalen in de onderste lade.
Dat gaat veranderen. Door het VN Verdrag krijgen gehandicapten wettelijke mogelijkheden om toegankelijkheid af te dwingen, als onwilligen er een potje van maken. Ik hoop dat het College voor de Rechten van de Mens het druk krijgt! Veel wethouders en ambtenaren blijven helaas Oostindisch doof, en zijn nog niet eens bezig met de verplichte ‘inclusie-agenda’ voor hun gemeente.
Er komen juridische procedures aan, beste bestuurders, ook van mij.

Wat doet uw gemeente?

Kunt u al iets merken over een daadwerkelijke toepassing van het VN Verdrag? Is uw gemeente al bezig om (samen met gebruikers!) een plan te maken hoe zij het VN Verdrag gaan uitvoeren?
Laat het ons weten!