Zijn gehandicapten de echte Zwarte Piet?
De afgelopen maanden is er veel tumult geweest over het wel- of niet discriminerende uiterlijk van Zwarte Piet. Voor- en tegenstanders stonden fel tegenover elkaar en verloren de redelijkheid uit het oog. Zo komt er een schaduw over een prachtig kinderfeest. Een schaduw die donkerder is dan Zwarte Piet.
Als 61-jarige heb ik Piet al behoorlijk zien veranderen. In mijn kinderjaren was hij een niet zo snugger hulpje van de Sint.
Toen ik zelf kinderen had, was Piet al getransformeerd tot een slimme assistent en vrolijke acrobaat. De laatste jaren is Piet een komische, geniale logistiek manager. BOL.com zou een topsalaris voor hem over hebben, maar Piet verblijft hier maar kort. In die paar weken is hij een populaire artiest die hele steden op de been brengt.
Bovendien voldoet Zwarte Piet aan de eisen van de participatiesamenleving!
Hij is namelijk ook de onvermoeibare mantelzorger van de hoogbejaarde heer Klaas. Hij regelt alles voor hem, zorgt voor zijn mobiliteit en investeert in de jeugd. Elke politieke partij vindt wel iets van zijn programma terug in Zwarte Piet.
Daarom moeten we het aan de maatschappij zèlf overlaten, hoe Piet er de komende jaren uitziet. Dat is een langzame ontwikkeling, maar wél een natuurlijke. Zonder relletjes en manipulatie via de media.
Discriminatie gehandicapten
Naast de wederzijdse onredelijkheid van alle reacties op Zwarte Piet, heb ik me aan iets heel anders geërgerd: Waarom protesteren al die mensen niet tegen de discriminatie van gehandicapten? Die is er nog steeds!
Vroeger had je in Amerika bordjes waarop stond ‘For Whites Only.’ Dergelijke bordjes zul je in Nederland niet aantreffen, toch rollen gehandicapten dagelijks tegen ‘verboden toegang’ aan. Hieronder voorbeelden van beleid dat zwarter is dan Piet:
- Openbaar vervoer moet pas in 2030 toegankelijk zijn.
- In de meeste Horeca gelegenheden ontbreekt een rolstoeltoegankelijk toilet, ook als dat bouwkundig wel degelijk had gekund.
- Sinds 2003 is er een Wet Gelijke Behandeling. In de praktijk is dat een papieren tijger. Er zijn allerlei ontsnappingsclausules en de wil om te handhaven ontbreekt. Gehandicaptenbeleid is een lastige kostenpost.
- Er is een verdrag van Verenigde Naties voor de Rechten van Gehandicapten. In tegenstelling tot veel andere Europese landen, voert Nederland dat nog niet uit. Lastige kostenpost immers.
‘Maar dan zal het Rijk gehandicapten en ouderen wel ontzien op financieel gebied’ denkt u?
Integendeel; zij krijgen de Zwarte Piet toegespeeld. Het zijn juist de groepen die de overheid het hardst pakt: minder thuiszorg, hogere eigen bijdragen, geen fiscale compensatie meer, nauwelijks toegang tot werk enzovoort.
In Nederland zijn véél meer gehandicapten dan Zwarte Pieten. Die Pieten en Petra’s dansen en huppelen hooguit een maand over straat: gehandicapten bewegen zich moeizaam dag in dag uit door een tegenwerkende samenleving.
Vreemd toch, dat daar geen protestdemonstraties voor zijn?
Daarom heb ik mezelf als protest zwart gemaakt. Met schoensmeer, voor schmink had ik geen geld. Ik behoor namelijk tot de Zwarte RolPieten van de samenleving. Misschien toch eens een protestcampagne voor ons houden?
