Zoiets doe je gewoon niet…
Mijn column de Omgekeerde Robin Hood ging over moreel fatsoen. Hoe fatsoenlijk is het om na jaren keiharde bezuinigingen op de zwakkeren, de rijken een cadeautje van 1,4 miljard (afschaffing dividendbelasting) te geven? Men wordt steeds harder en ongeïnteresseerder. In deze column nog wat voorbeelden.
Hoeveel mag iemands leven kosten?
Er zijn peperdure medicijnen voor zeer zeldzame ziekten (zoals SMA, een verzamelnaam voor ernstige spierziekten) waarmee in ieder geval verbetering mogelijk wordt. Natuurlijk is er kostbare en langdurige research aan voorafgegaan, en de fabrikant moet dat terug kunnen verdienen. Maar mag het wat minder? De farmaceutische industrie is bepaald niet armlastig. Over de ontwikkelingskosten van medicijnen geven zijexpres geen transparantie, om hun monsterwinsten te kunnen rechtvaardigen.
In verschillende landen worden die dure medicijnen vergoed en knokt men het daarna uit met de industrie. In Nederland wilde men het eerst uitknokken en de patiënten ondertussen laten ‘bungelen.’
Zoiets doe je toch gewoon niet?
Gelukkig zijn er ook baanbrekende initiatieven. Bijvoorbeeld de moedige Haagse apotheker die een medicijn tegen taaislijm ziekte veel goedkoper namaakt, daarmee een proces met de machtige fabrikant riskerend.
En de oppositiepartijen GroenLinks, SP en PvdA, die met voorstellen komen om de macht van de farmaceutische industrie in te perken.
Waar is het geld voor de kinderarmoede gebleven?
Aan het einde van haar periode als staatssecretaris beloofde Jette Klijnsma dat gemeenten 100 miljoen zouden krijgen ter bestrijding van armoede onder kinderen. Dat geld hebben ze ontvangen, maar op 24 nov onthulde Nieuwsuur dat het bij veel gemeenten ‘verdwenen’ is in de algemene middelen, of gewoon niet gebruikt. Zoiets doe je toch gewoon niet?
Waarom was dat geld niet geoormerkt? En waarom kunnen gemeenten waar weinig ‘armoede’ is, dat geld niet doorsluizen naar gemeenten die een tekort hebben? Is dat te simpel gedacht? Dan ben ik liever simpel.
Arbeidsgehandicapten gaan er fors op achteruit
In het regeerakkoord hebben VVD, CDA, D66 en CU afgesproken dat arbeidsgehandicapten voortaan láger dan het minimumloon betaald mogen krijgen. Wajongers krijgen vanaf 2018 5% minder uitkering. Over moreel fatsoen gesproken…… Zoiets doe je toch gewoon niet?
Beschadigende domheid
‘Geluk is een keuze’ en ‘iedereen kan werken’ wordt vaak gezegd door beleidsmakers die zelf niets mankeren en in een riante positie zitten.
Het is die beschadigende domheid en gebrek aan empathie die voor een steeds grotere tweedeling in de maatschappij zorgt. Zoiets doe je toch gewoon niet?
