‘Ik zou het niet kunnen’, zeggen mensen soms tegen mij als we het hebben over het mezelf verplaatsen in m’n rolstoel. Door dat tegen me te zeggen, denk ik dat ze mij een compliment willen geven omdat ze zien dat ik het ‘wel kan’. En zo heb ik het jaren opgevat. Onlangs zei weer iemand dat hij niet wist of hij zou kunnen omgaan met het feit dat hij in een rolstoel terecht zou komen. En toen vroeg ik mezelf ineens af: Is het ooit aan mij gevraagd? Niet dat ik me kan herinneren. Ik zit noodgedwongen en zonder mijn…
Ongeveer een half jaar geleden kreeg ik een oude mountainbike; fuchsiaroze, 26 inch banden, zeer gedateerd, met haperende versnellingen, een…
Negen weken min één dag zat ik opgesloten in mijn aanleunappartement. Vanwege de ‘corona-maatregelen’ mocht ik niet verder dan mijn…
Of het nu betaald is of niet, werken is belangrijk. Je wilt een doel hebben. Met je kennis en knowhow…
Het is lekker weer en je mag weer met z'n allen leuke dingen gaan doen. Maar natuurlijk wel op die…
Hoe ik me mijn leven ook had voorgesteld, een spierziekte, het schrijven van columns en deelname aan panels over toegankelijkheid…
Ik ga weer zelf bepalen. Ja, ik ben eigenwijs en zal het af en toe betreuren.Hulp van mijn omgeving moet…
Tijd voor de wekelijkse schoonmaak van de huisvesting van mijn goudvis Sloeber. De stenen en het waterplantje heb ik al…
Sectorprotocol veilig zorgvervoer Zorgvervoer is een randvoorwaarde om mee te kunnen doen voor iedereen die niet zelfstandig naar onder andere…
Iedereen moet zich welkom voelen in Utrecht! De gemeente heeft daarom sinds kort de subsidie voor bedrijven en organisaties die…
Lisette Oliemeulen en Andrea van Sloterdijck hebben elkaar vorig jaar ontmoet bij een kunstproject in Arnhem. Zij waren gevraagd door…
Ik verwonder me in de supermarkt. Er staat een rij winkelkarren waar ik niets mee kan. Ik heb een mandje…
Beste Mark, beste Tamara, Het zijn onzekere tijden. Ik hoop dat het goed met jullie gaat en met jullie dierbaren.…
