Nieuws

Staatssecretaris Klijnsma bracht vorige week trots ten gehore dat de “doelstelling ruimschoots was gehaald”. Ze had het over de doelstelling uit het Sociaal Akkoord dat er eind 2015 minimaal 9.000 banen voor mensen met een arbeidsbeperking moesten bijkomen: 6.000 bij bedrijven en 3.000 bij de overheid. Het lijkt dat de staatssecretaris de zaken te rooskleurig heeft voorgesteld. Tijd voor een update!

Interpretatie cijfers van het UWV

Uit cijfers van het UWV blijkt dat er sinds de nulmeting begin 2013 21.057 banen voor mensen met een arbeidsbeperking zijn bijgekomen; heel wat meer dan het afgesproken aantal van 9.000. Het reguliere bedrijfsleven neemt met 15.604 banen het leeuwendeel voor zijn rekening. Bij de overheid zijn er volgens Klijnsma 5.453 banen voor kwetsbare mensen bijgekomen.

Kijk je naar het soort banen, dan gaat het vooral om zogeheten inleenbanen. Er zijn maar liefst 12.278 inleenbanen tot stand gekomen; voornamelijk WSW-detacheringen. Kortom: mensen die vroeger bij Sociale Werkbedrijven aan de slag waren werken nu in een reguliere baan bij een bedrijf of de overheid.
De banengroei is deels ook te verklaren doordat Wajongers meer uren per week zijn gaan werken en er in het reguliere bedrijfsleven een stijging is in het aantal formele dienstverbanden. Bij de overheid is dat niet het geval. “Het aantal nieuwe dienstverbanden voor mensen met een beperking neemt juist af”, geeft Klijnsma toe.

Quotumregeling (nog) niet nodig

Bovenstaande cijfers maken het volgens Klijnsma onnodig om nu al de Quotumregeling in te zetten. Maar er is nog een lange weg te gaan. Het uiteindelijke doel is de creatie van 125.000 banen voor mensen met een arbeidsbeperking in 2025. Dit betekent dat er dus nog 104.000 banen geschapen moeten worden.

Te rooskleurig

“De juichstemming is niet terecht”, zegt Tweede Kamerlid Schouten. Ten eerste omdat het aantal formele dienstverbanden bij de overheid met 1.000 is gedaald. Ten tweede stelt Schouten vast dat het onduidelijk is hoeveel extra mensen er nu daadwerkelijk aan het werk zijn. Tijdens de nulmeting in 2013 werd immers het aantal banen en niet het aantal mensen geteld.

Bovendien hadden de mensen die vanuit de Sociale Werkbedrijven gedetacheerd zijn al een baan en zijn er mensen die door extra uren te werken een baan van minimaal 25,5 uur per week hebben, waardoor ook hun baan mee telt in de regeling.

“We hebben berekend dat er netto maar beperkt banen bij zijn gekomen voor de doelgroep. De kans op een baan voor mensen met een arbeidsbeperking is dus nog niet echt groter geworden, terwijl dat wel de bedoeling was”, aldus de directeur van de Vereniging voor Sociale Werkgelegenheid.

Ruime meerderheid nog zonder baan

Wat betekent dit gegoochel met cijfers nu werkelijk voor jou? Dat er nog steeds hard aan de weg getimmerd moet worden om mensen met een langdurige ziekte, aandoening of handicap aan geschikt, regulier werk te helpen!

Uit recente cijfers van het CBS blijkt dat minder dan de helft van de jonge arbeidsgehandicapten tussen 25 en 45 jaar vorig jaar betaald werk had. Het gaat om mensen die wel kunnen en zeker ook wel willen werken, maar die er de kans niet toe krijgen. Er is dus nog een flinke slag te maken voor een echte inclusieve samenleving!