Nieuws

Zo’n twee miljoen zelfstandig wonende Nederlanders van 18
jaar en ouder ontvingen in 2016 kortere of langere tijd hulp bij dagelijkse
handelingen, zoals het huishouden, aan- en uitkleden, het verzorgen van wonden
of begeleiding. Dit betekent dat één op de zes Nederlanders zorg en
ondersteuning ontving, vooral gegeven door mensen uit het sociale netwerk. Dit
blijkt uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).

Wie zijn de hulpbehoevenden?

De groep hulpbehoevenden bestaat met name uit mensen met
ernstige lichamelijke beperkingen, ouderen (75-plussers), alleenwonenden en
mensen met een laag inkomen. Zij ontvingen vorig jaar gemiddeld ruim 10 uur per
week hulp. Van de personen met een ernstige lichamelijke beperking krijgt 83%
zorg en ondersteuning, vooral gegeven door publiek gefinancierde profs (52%) en
informele helpers (47%). Van de groep mensen met een ernstige lichamelijke
beperking die géén hulp ontvangt is onbekend of zij wel hulp heeft gevraagd.
Welke reden daaraan ten grondslag ligt is niet duidelijk; wellicht is er bij
hen een gebrek aan kennis over de mogelijkheden voor ondersteuning, hebben zij
moeite met het aanvragen van hulp of hechten zij veel waarde aan hun onafhankelijkheid.

Onbetaalde hulp en zorg

Een groot deel van de zorg en ondersteuning viel onder de
zogenaamde onbetaalde informele hulp. Deze hulp werd vaak vooral geleverd door de
partner, maar ook volwassen kinderen, ouders, buren, vrienden of vrijwilligers
sprongen bij. Zij namen van de 10 uur hulp zo’n 7,5 uur per week voor hun
rekening. Zorggebruikers ontvingen verder gemiddeld ruim twee uur per week
publiek gefinancierde hulp en minder dan een uur per week particulier
gefinancierde hulp.

Huishoudelijke hulp

Het zijn vooral de informele helpers die ondersteunen bij
het huishouden; van stofzuigen, schoonmaken tot ramenlappen. Begeleiding
(bijvoorbeeld dagbesteding maar ook het
leren omgaan met een beperking), persoonlijke verzorging (bijvoorbeeld douchen
of aankleden) en verpleging krijgen Nederlanders minder vaak. Mensen die
verpleging en begeleiding ontvangen, krijgen dat vaak van een publiek
gefinancierde hulpverlener. Als particulier gefinancierde professionals hulp
bieden, is dat vooral hulp bij het huishouden.

Bron: rapport ‘Zorg en ondersteuning, kerncijfers 2016’ door
Sociaal Plan Bureau (SCP)