Eigen risico en zorgpremie stijgen wéér…

Ja hoor, de zorg wordt wéér duurder. Op 19 september, Prinsjesdag, zal het demissionaire kabinet naar alle waarschijnlijkheid meedelen dat het eigen risico in 2018 geen 385 maar 400 euro zal bedragen. Dat is bijna een verdubbeling in vergelijking met 2012, toen het eigen risico 220 euro bedroeg. De zorgtoeslag zal met zo’n 130 euro worden verhoogd. Naar verwachting stijgen ook de zorgpremies. Er doen bedragen de ronde van 6 euro extra per maand (72 euro per jaar) maar ook van ruim 20 euro extra per maand (250 euro per jaar).
Eigen risico 2018: 400 euro
Eind augustus stelde de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) de onderhandelaars aan de formatietafel voor om voor een groot aantal eenvoudige behandelingen het eigen risico te maximaliseren op 150 euro, ongeacht of de daadwerkelijke kosten van de behandeling hoger liggen. Dat is een mooi voorstel, maar daar hebben chronisch zieken natuurlijk niet veel aan. Zij maken het eigen risico in een jaar immers altijd wel op. De Nederlandse Patiëntenfederatie stelde voor om het eigen risico voor iedere verzekerde te verlagen naar 175 euro.
Politiek Den Haag ziet een daling van het eigen risico niet zitten. Volgens ingewijden van het demissionair kabinet stijgt het eigen risico in de zorg in 2018 met 15 euro en bereikt zo de ‘magische’ grens van 400 euro. Als reden voor de stijging wordt de verwachte loonstijging in de zorg aangedragen. Het is toch wel weer een klap in het gezicht van veel mensen, vooral omdat de meerderheid van de partijen in verkiezingstijd beloofden het eigen risico te verlagen dan wel af te schaffen.
Als pleister op de wond laat het kabinet de zorgtoeslag met jaarlijks zo’n 130 euro meestijgen. De helft hiervan is automatische compensatie. De andere helft is het gevolg van het beleid om de koopkracht van de laagste inkomens op peil te houden. Een hogere zorgtoeslag zal voor sommige mensen wel wat compenseren. Maar voor wie nét iets teveel verdient om in aanmerking te komen voor de zorgtoeslag, zal de stijging van de zorgkosten zwaar aankomen.
Zorgpremie 2018: (forse) stijging?
Niet alleen het eigen risico stijgt volgend jaar, maar ook de zorgpremie. Volgens ramingen gaat het om een stijging van 6 euro per maand (72 euro per jaar). Het zou nog een euro meer of minder kunnen worden. Maar als we zorgeconoom Wim Groot mogen geloven, zou de zorgpremie 2018 met maar liefst 200 tot 250 euro kunnen stijgen!
Dit is volgens hem nodig omdat zorginstellingen er financieel slecht voor staan door de vele bezuinigingen van de afgelopen jaren. Uit jaarlijks onderzoek van accountantskantoor EY blijkt dat zorginstellingen de bodem hebben bereikt. Thuiszorg, ouderenzorg, opleidingsziekenhuizen enz. verkeren in zwaar weer. Er is geen ruimte meer voor investeringen in personeel, technologie en gebouwen, wat nadelig is voor de kwaliteit van onze zorg. Actie is dringend nodig en volgens Wim Groot moeten daarvoor zowel overheid als burgers hun portemonnee trekken. De overheid moet absoluut meer geld investeren in de langdurige zorg (het ministerie van VWS heeft al 400 miljoen euro voor 2018 toegezegd). De extra bijdrage van burgers zou neerkomen op ruim 20 euro extra zorgpremie per maand, in totaal zo’n 200 tot 250 euro per jaar.
Later deze maand weten we het zeker; zorgverzekeraar DSW is traditioneel de eerste met de bekendmaking van de zorgpremie één week na Prinsjesdag.
Zorg: meer en meer onbetaalbaar
Eigen risico, zorgpremie, eigen bijdragen voor hulpmiddelen en ondersteuning… Wat het voor mensen met een grote zorgvraag vooral moeilijk maakt, is de stapeling van alle kosten. In 2011 was er massaal protest tegen de stapeling van bezuinigingen voor ouderen, chronisch zieken en gehandicapten. Vijf jaar na deze ‘Stop de stapeling’-manifestatie vroeg Ieder(in) het Nibud om de zorgkosten voor mensen die veel zorg nodig hebben, onder de loep te nemen. Hieruit bleek dat de zorgkosten in vijf jaar tijd verdubbeld waren. Doordat de kosten voor alle vormen van zorg, van medische zorg en medicijnen tot hulpmiddelen en ondersteuning, omhoog zijn gegaan en tegelijkertijd financiële tegemoetkomingen grotendeels zijn wegbezuinigd, hebben steeds meer mensen met een zware zorgvraag het financieel moeilijk gekregen. Het is wrang om nu, twee jaar later, opnieuw te moeten constateren dat er niets wezenlijks gedaan wordt om de zorg betaalbaar te houden… integendeel; de zorg wordt wéér duurder.
Steeds meer mensen komen in de situatie dat ze de zorg en ondersteuning die ze nodig hebben, niet of nauwelijks meer kunnen betalen. Ze maken schulden of gaan zorg mijden. Dat moeten we in een ‘welvarend land’ als Nederland niet willen, noch goed vinden. Op z’n minst zou een maximum gesteld moeten worden aan het totaal aan zorgkosten, rekening houdend met het besteedbaar inkomen van mensen.