Nieuws

Bezoek tijdens Support 2018 de lezing ‘Hulpmiddel op maat’ door leden van het kernteam van Wij staan op! Zie onderaan deze blog.

Wie een handicap heeft en een hulpmiddel gebruikt kan beamen: een passend hulpmiddel maakt een wereld van verschil. Voorbeelden te over van mensen die door een verkeerd aangemeten hulpmiddel of zelfs een volledig gebrek aan een hulpmiddel hun zelfredzaamheid verliezen. Mijn collega Amber lag bijna een jaar op bed bij gebrek aan een passende rolstoel, en ook ik voelde me jaren lang beperkt door een rolstoel en leverancier uit het pakket van de gemeente.

Mijn rolstoel is mijn twee benen, en zoals ook bij benen van vlees en bloed geldt is het belangrijk dat alles naar behoren past en werkt. Toen ik in een andere rolstoel dan mijn WMO-stoel opeens moeiteloos veel verder zelfstandig kon rollen realiseerde ik me pas hoeveel verschil een merk en model kunnen maken, hoewel de specificaties op papier vrijwel gelijk waren.

Niet alleen gewicht en zithoek, ook de uitlijning, het materiaal en de afstelling van een stoel maken groot verschil, en dan heb ik het alleen nog maar over een vrij basic rolstoel. Hoe specifieker de hulpvraag, hoe belangrijker maatwerk wordt.

En daar zit een pijnpunt; waar de overheid kosten wil bedwingen, en liefst nog bezuinigen, zijn gebruikers vaak juist gebaat bij maatwerk dat volgens overheden vaak duurder uitpakt. Dat maatwerk duurder zou zijn valt soms te bezien, want wanneer een hulpmiddel toch niet passend blijkt en vroegtijdig vervangen moet worden, lopen de kosten natuurlijk ook aardig op. Om nog niet te spreken van mensen die thuis komen te zitten, want ook daar worden behoorlijke kosten gemaakt, maar ja; die worden vaak betaald uit een ander potje.

Naast het aanmeten van het hulpmiddel zelf, is ook het onderhoud en de service die geleverd wordt aan gebruikers belangrijk voor de zelfredzaamheid van mensen met een handicap. Zelf zat ik een paar jaar terug zes weken zonder rechter rem, kreeg ik een driewieler zonder trapondersteuning te leen toen de mijne – mét trapondersteuning – kapot was, en toen mijn moeder belde voor vervanging klonk men verbaasd toen ze vroeg of de fiets met trapondersteuning nu wel drie wielen had… Door deze situaties werd ik behoorlijk beperkt in mijn bewegingsvrijheid.

Ook hier dus voorbeelden te over van situaties waarin leveranciers het leven van mensen moeilijker, maar soms gelukkig ook veel makkelijker maken. De kwaliteit van service verschilt vaak per bedrijf en dan soms ook nog per vestiging daarvan.

In Lochem, Zutphen en Brummen hebben ze daar nu een mooie, klantgerichte oplossing voor gevonden: de gemeenten contracteren meerdere leveranciers zodat gebruikers keuze hebben en er een vangnet is voor als een leverancier in gebreke blijft. Concurrentie gaat hier dan ook verder dan alleen de laagste prijs voor de gemeente: service en klantgerichtheid krijgen nu ook een belangrijke rol. Een veel vollediger vorm van marktwerking die gebruikers in mijn ogen veel beter zal dienen. Ook Illya Soffer, directeur van Ieder(in), gaf eind vorig jaar op het Gelijk is Gellijk congres aan dat keuzevrijheid van groot belang is voor mensen met en handicap, om zelfredzaamheid en gelijkwaardigheid te garanderen.

Die gelijkwaardigheid is belangrijk, en heeft met de ratificatie van het VN-verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap – beter bekend als het IVRPH of het VN-verdrag Handicap – een bijzondere plek gekregen in ons rechtsstelsel. Hoewel het verdrag nog moet worden geïmplementeerd, geldt het wel al voor de overheid, en dus ook voor de WMO. Gelijkwaardigheid – ‘op voet van gelijkheid’ – en Eigen Regie zijn belangrijke thema’s in het verdrag die volwaardige participatie aan de maatschappij moeten waarborgen. Bij Eigen Regie hoort ook; de vrijheid om zelf keuzes te maken. Daar hoort dus ook bij het vrij kunnen kiezen voor het hulpmiddel dat bij jou past, ongeacht het verstrekkingsboekje van de gemeente.

Die grondbeginselen van gelijkwaardigheid en eigen regie zijn zo belangrijk, dat in de preambule van de Wet op Gelijke Behandeling de zin: “Ieder mens moet in staat worden gesteld aansluitend bij zijn eigen mogelijkheden autonoom te zijn.” is toegevoegd, waarmee dat stukje van het VN-verdrag Handicap al een beetje geïmplementeerd is in onze nationale wetgeving.

De praktische omslag moet helaas vaak nog gemaakt worden, de zorg gaat vaak uit van regeltjes en kaders, terwijl mensen oneindig divers zijn. Met elkaar moeten we de omslag maken van systeemdenken, naar menselijkheid. Wij Staan Op! gelooft dat regelgeving ondersteunend moet zijn aan de mens, en niet beperkend.

Blog door Jiska Stad-Ogier, mede-initiatiefnemer Wij staan op!

Bekijk & lees alle artikelen door Wij staan op!

Jiska Stad-Ogier is met Wij staan op! aanwezig op Support 2018.
Tijdens alle beursdagen verzorgen leden van het kernteam van Wij staan op! de lezing ‘Hulpmiddel op maat’, delen zij ervaringen en gaan met bezoekers en in gesprek.

Nog niet ingeschreven voor een bezoek aan de beurs Support?
Registreer je hier voor gratis toegang >

Lezing ‘Hulpmiddel op maat’ bijwonen? Schrijf je nu in:
Woensdag 30 mei >
Donderdag 31 mei >
Vrijdag 1 juni >
Zaterdag 2 juni >