Mantelzorger vraagt zelf niet gemakkelijk om hulp
Mensen die vallen onder de definitie ‘mantelzorger’, zullen zichzelf niet vaak zo noemen. Zélf om hulp vragen in die rol doen ze al helemaal nauwelijks. Soms is mantelzorgen zelfs een soort van taboe.
Zorgen doe je gewoon
Mensen die meer dan acht uur per week en/of langer dan drie maanden voor een naaste zorgen, zijn ‘mantelzorger’. Toch noemen mensen die belangeloos voor familie of andere naasten zorgen zichzelf niet snel zo. Waarschijnlijk komt dit doordat ‘zorgen’ voor hen gewoon iets is wat ze doen. Ook ontstaat de zorgverhouding vaak in de loop der tijd en is het een situatie waar mensen in groeien. Wat begint met af en toe bijspringen leidt uiteindelijk tot mantelzorg – maar vanaf welk moment ‘verdient’ u dat officiële etiketje? En waarom zou u daarbij stilstaan als u druk bent met zorgen?
Hulp vragen is falen?
Een begrijpelijk voorbeeld is dat van ouders die een ziek kind verzorgen. Alle zorg en begeleiding die nodig is buiten de ‘normale’ opvoeding en ouder-kindrelatie om, telt mee als mantelzorg. Toch beseffen lang niet alle ouders in zo’n situatie dat zij onder de noemer ‘mantelzorger’ vallen. Zolang de zorg goed loopt, hoeft dit ook geen probleem te zijn.
Het wordt echter lastig als de zorg te zwaar wordt. Omdat men zichzelf ziet als een gewone ouder, voelt het als falen als zich problemen voordoen. Welke ouder kan nu niet ‘gewoon’ voor een eigen kind zorgen? Dit gevoel van falen maakt het lastig om zelf hulp te vragen. Dat zou makkelijker zijn als ouders beseffen dat ze bovenop de ‘gewone’ ouderrol een (zware) extra taak hebben en dat het dus helemaal niet vreemd is dat daar soms wat ondersteuning bij nodig is.
Stoppen is geen optie
Een bijkomende factor is dat mantelzorgen niet hetzelfde is als vrijwilligerswerk; mantelzorg ontstaat immers vanuit een relatie. Het is door deze relatie veel minder een rol waar je zomaar uitstapt als het niet meer gaat. Daar komt ook nog de angst bij voor de mogelijke consequenties: als de ouder stopt met zorgen, kan het kind misschien wel niet meer thuis blijven wonen.
Mantelzorg taboe
Vooral onder jonge mantelzorgers speelt nog een ander probleem, waardoor de kans bestaat dat ze niet snel om hulp vragen: zij praten vaak liever helemaal niet over hun zorgrol. En dat terwijl maar liefst één op de vier jongeren wel degelijk zorgt voor zieke ouders, broertjes of zusjes.
