Mobiliteit is zelfstandigheid
Tijdens de laatste beurs Support in Jaarbeurs Utrecht werd een groot gedeelte van de beursvloer gebruikt door standhouders die de laatste technieken bieden op het gebied van mobiliteit en vervoer. Hoe belangrijk is het voor mensen met een handicap om zich zelfstandig te kunnen verplaatsen?
Participatiesamenleving
Zelfstandigheid en zelfredzaamheid, de belangrijke begrippen waar de overheid tegenwoordig op stuurt. Mobiel zijn is een voorwaarde om deel te nemen aan de maatschappij en aan het arbeidsproces. Het is voor mensen met een handicap de sleutel voor kwaliteit van leven. Of zoals een patiënte het verwoordde: ‘Als je dat kwijt bent, stop je met het leven‘.
Use it or lose it
Zolang mogelijk mobiel blijven begint bij de zorgvrager en zorgverlener zelf. Wat kan de cliënt nog en hoe kan hij zo lang mogelijk beweeglijk blijven? Oefenprogramma’s en hard werken kunnen hierbij helpen. Teveel rust en passiviteit laten de krachten snel af nemen.
Helaas komen veel mensen toch op een punt in hun leven dat ze extra voorzieningen en ondersteuning nodig hebben. Waar kunnen ze dan terecht? En is er wel genoeg geld beschikbaar?
Vervoer voor mensen met een handicap
Naar schatting 86.000 mensen hebben de pijnlijke gevolgen ervaren van de ingrijpende bezuiniging op vervoerskosten die in 2012 doorgevoerd zijn. Zij kunnen niet meer naar hun dagbesteding of werkplek en dreigen in een isolement te raken. Voor hen is er geen alternatief vervoer gevonden.
Voor mensen die nog wel, met enige aanpassingen, zelf mobiel zijn en aan het verkeer kunnen deelnemen zijn er technische mogelijkheden genoeg. Fabrikanten van rolstoelen, scootmobiels en auto-aanpassingen bieden de meest comfortabele en veilige oplossingen voor mobiliteit. Maar financieel is dit voor veel mensen onbereikbaar. Hoe krijgen zij toch toegang tot deze voorzieningen die hun mobiliteit vergroten?
Compensatieplicht
Voor het aanvragen van een (aangepast) vervoermiddel of andere hulp moeten de mensen zich in hun eigen gemeente melden. Vanuit de zogenaamde compensatieplicht, moeten gemeenten hun inwoners zoveel mogelijk ondersteuning bieden wanneer hun zelfredzaamheid of maatschappelijke participatie in het geding is. Mobiliteit betekent zelfstandigheid!
Uitgangspunt is dat mensen met een handicap:
– hun huishouden kunnen doen;
– zich kunnen verplaatsen in en om de woning;
– zich lokaal kunnen verplaatsen met een vervoermiddel; en
– andere mensen kunnen ontmoeten en sociale contacten kunnen leggen.
Zo staat het in de huidige Wmo vastgelegd. Gemeenten bepalen echter zelf welke voorzieningen zij aanbieden en welke voorwaarden daaraan verbonden zijn. Ook mogen gemeenten kijken naar wat mensen in de omgeving van de zorgvrager, bijvoorbeeld buren en familieleden, kunnen doen om problemen te verlichten of op te lossen.
Systematiek blijft bestaan
De regering is niet van plan de systematiek van de eigen bijdrage regeling ingrijpend te veranderen.
Uitgangspunt is dat maatschappelijke ondersteuning voor een ieder die daarvoor in aanmerking komt, beschikbaar moet zijn, ongeacht de hoogte van het inkomen en het vermogen. Gemeenten bepalen weliswaar veel zelf, maar zijn daarbij gebonden aan de landelijke regels.
