Nieuws

Als patiënt bent u voor de diagnose en de behandeling van uw aandoening afhankelijk van de deskundigheid van uw arts. Hoezeer u ook vertrouwen stelt in de medische stand en de expertise van uw arts, soms kunt u niet (helemaal) uit de voeten met de gestelde diagnose of de voorgestelde behandeling. In een dergelijke situatie kunt u behoefte hebben aan de mening van een andere deskundige. Hoewel een second opinion aanvragen uw goed recht is, blijken niet alle patiënten dit recht op te eisen.

Second opinion? Graag!

In oktober 2015 publiceerde Best Doctors een onderzoek dat meldt dat 33 procent van de prostaatkankerpatiënten en 75 procent van de rugpatiënten graag een second opinion wil met betrekking tot de voorgestelde behandeling. Dat velen van hen deze tweede mening niet aanvragen, hangt samen met het feit dat men niet weet hoe één en ander in zijn werk gaat. Van de prostaatkankerpatiënten die afzagen van een second opinion, gaf 70 procent aan niet te weten hoe ze in de praktijk advies van een tweede specialist in moesten winnen. Onduidelijkheid over de dekking van de zorgverzekering speelt daar een belangrijke rol in.

Beslist zinvol

Best Doctors geeft aan dat een second opinion beslist zinvol kan zijn. De organisatie verzorgt zelf ‘tweede meningen’ en in bijna 30 procent van de aanvragen stellen de artsen van Best Doctors een andere diagnose dan de oorspronkelijke. Daarnaast adviseren dezelfde artsen in ruim 40 procent van de gevallen een andere behandeling.
Overigens is het goed om kritisch om te gaan met de betreffende onderzoeksgegevens; Best Doctors biedt immers zelf second opinions aan. Nader onderzoek door een onafhankelijke partij zou daarom wellicht op zijn plek zijn.

Geen wasmachine

In de praktijk zijn er dus mensen die graag een second opinion willen, maar die toch niet aanvragen. Enerzijds is dit wonderlijk: wie een nieuwe wasmachine wil aanschaffen, gaat immers rustig verschillende aanbieders af om informatie in te winnen. En dan zijn keuzes omtrent de eigen gezondheid toch heel wat wezenlijker dan de aankoop van een nieuwe wasmachine! Anderzijds is de terughoudendheid op dit vlak wel te begrijpen. Het is goed mogelijk dat patiënten niet tot actie overgaan omdat ze niet weten wat hun rechten en mogelijkheden zijn op dit gebied.

Professionele reactie?

Het aanvragen van een second opinion kan nog wel eens een ‘netelige’ kwestie zijn. Hoe deskundig een arts ook is, hij of zij is en blijft ook maar gewoon een mens. Dit kan betekenen dat niet iedere arts even begripvol reageert als een patiënt aangeeft een second opinion te willen aanvragen: de arts in kwestie kan de behoefte aan een andere mening opvatten als een motie van wantrouwen. Of een arts nu wel of niet professioneel reageert, iedere patiënt heeft recht op de visie van een tweede deskundige – de basisverzekering dekt niet voor niets de kosten van een second opinion!