Nieuws

Met alweer de 17e editie van de Week van de Toegankelijkheid in zicht en de ratificatie van het VN-Verdrag (eindelijk!) eerder dit jaar, zou je toch denken dat we in Nederland flinke stappen zetten op weg naar een inclusieve samenleving. Toch ervaren mensen met een beperking nog dagelijks hoe ON-toegankelijk onze samenleving kan zijn.

Machteloos in het bankkantoor

ING scherpte onlangs haar veiligheidsbeleid aan. Om vervelende discussies en situaties met klanten te vermijden, hebben alle ING-bankmedewerkers een verbod gekregen om geld aan te pakken voor klanten. Op zich een begrijpelijke actie, maar wel eentje met funeste gevolgen voor hun gehandicapte, maar zelfstandige vaste klant John van der Laan.

Aan het AD vertelt hij dat hij nietsvermoedend naar zijn vaste bankfiliaal ging om geld op te nemen voor zijn vakantie. John heeft door zijn handicap pinontheffing: hij hoeft de baliemedewerker enkel zijn identiteitsbewijs en pinpas te laten zien om een bedrag naar keuze op te nemen. De bankmedewerker loopt vervolgens mee naar de geldautomaat en geeft het geld aan John. Maar dat laatste mag nu niet meer. Omdat ING-personeelsleden het geld van klanten niet meer mogen aanpakken, is John nu verplicht om iedere keer een begeleider mee te nemen als hij geld wil opnemen. “Ik voelde me voor het eerst écht gehandicapt”, vertelt John. Hij heeft officieel een klacht ingediend. ING vindt het ‘erg vervelend’ en wil zoeken naar een oplossing. “We vinden het belangrijk dat ook mensen met een lichamelijke beperking gebruik kunnen maken van onze diensten”, aldus een ING-woordvoerder. Dit trieste voorbeeld van ON-toegankelijkheid werd al op verschillende nieuws- en websites gedeeld en becommentarieerd.

Eigen regie en zelfredzaamheid

Onze overheid stimuleert dat mensen met een beperking zoveel mogelijk zelf doen. Onder de noemer van ‘eigen regie’ en ‘zelfredzaamheid’ worden ondersteuning en zorg beperkt. Dat is niet altijd vervelend. Door niet alles uit handen te nemen, versterk je mensen juist in hun kracht. Veel mensen met een beperking willen ook niets liever dan –in de mate van het mogelijke- ‘normaal’ behandeld worden en zelf beslissen. Daar zijn echter niet altijd de juiste middelen en informatie voor aanwezig. Een Week van de Toegankelijkheid zal waarschijnlijk nog jarenlang nodig blijken…

Gehoor voor ON-toegankelijkheid

De positie van mensen met een beperking is nog flink voor verbetering vatbaar. Misschien word je er zelf wel eens moedeloos van om altijd weer geconfronteerd te worden met hindernissen (zowel letterlijk als figuurlijk). Tien jongvolwassenen met een beperking bundelden in mei vorig jaar hun krachten om de regering aan te manen meer haast te maken met de ratificatie van het VN-Verdrag. De publiekscampagne van WijStaanOp! was direct een groot succes.

Door eigen voorbeelden te gebruiken en concreet uit te leggen wat nodig is in de dagelijkse praktijk, werden ze –óók door de politiek- serieus genomen. Ze gaan constructief in dialoog en denken nu mee over de uitvoering van het VN-Verdrag. Een voorbeeld van hoe zij toegankelijkheid zien, vind je in hun Manifest. In 12 stellingen vertellen zij aan welke eisen de gewenste veranderingen voor een toegankelijk Nederland moeten voldoen. Je kan dit Manifest ondertekenen, zodat hun stem nog luider kan weerklinken bij de regering en de Tweede Kamer.