Nieuws

Dat je niet van de ene op de andere dag wakker wordt in een inclusieve, toegankelijke samenleving, realiseren we ons goed. Na de langverwachte ratificatie van het VN-Verdrag voor de rechten van mensen met een beperking medio 2016, wist iedereen dat het échte werk nog moest beginnen. De implementatie van het verdrag zou verstrekkende gevolgen hebben voor alle sectoren van onze maatschappij. Uit het rapport over de implementatie van het VN-Verdrag blijkt dat er nog veel obstakels overwonnen moeten worden.

Inclusieve maatschappij VN-Verdrag nog ver weg

Kersvers minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Hugo de Jonge, ontving op 1 december het rapport over de implementatie van het VN-Verdrag. Het College voor de Rechten van de Mens, die toeziet op de naleving van het Verdrag, signaleert daarin dat onze maatschappij bij lange na nog niet voldoende is ingericht om mensen met een beperking volledig te laten deelnemen. De grootste obstakels bevinden zich op het vlak van arbeid, zelfstandig wonen, toegankelijkheid van openbare ruimte en gebouwen en onderwijs.

Arbeid

Maar liefst drie kwart van de deelnemers aan het onderzoek van het College ervaart knelpunten om aan de arbeidsmarkt deel te nemen. In vergelijking met mensen zonder beperking hadden eens zoveel mensen met een beperking in 2015 geen werk, in 2016 liep dat aantal nog verder op. Werkgevers zien nog te vaak op tegen de lange, ingewikkelde procedures om mensen met een beperking in dienst te nemen. Daarom adviseert het College de overheid onder andere om werkgevers beter te informeren over waar ze terecht kunnen voor meer kennis omtrent het in dienst nemen van mensen met een beperking.

Geschikte woningen

Om deel uit te maken van de maatschappij, zijn er voldoende geschikte woningen noodzakelijk. Toch meldt de helft van de respondenten dat zelfstandig wonen moeizaam verloopt. Eén op de vijf vindt geen geschikte / aangepaste woning. Het feit dat ambtenaren vaak niet goed begrijpen waar iemand met een beperking behoefte aan heeft, gemeentelijke regels en het feit dat je niet mag kiezen waar je terecht komt, worden nog als andere knelpunten genoemd.

Toegankelijkheid van openbare ruimten en gebouwen

Eén van de fundamenten in het VN-Verdrag is dat je toegang hebt tot alle openbare ruimten en gebouwen. In de praktijk blijkt dat musea, bioscopen, winkels, horecagebouwen enz. nog lang niet altijd goed toegankelijk zijn. Dat zegt een kwart van de respondenten. Verder blijken reclameborden van winkels, vuilnisbakken en fietsen in het voetgangersgebied vervelende obstakels voor mensen met een lichamelijke of visuele beperking.

Onderwijs

Er zijn zowel in het speciaal onderwijs als in het reguliere onderwijs nog flink wat verbeterpunten te vinden. Zo laat de kwaliteit van het speciaal onderwijs soms te wensen over en krijgen leerlingen er niet altijd op hun niveau onderwijs. In het reguliere onderwijs worden het gebrek aan ondersteuning en/of zorg en de weigering om leerlingen met een beperking toe te laten, als knelpunten genoemd. Volgens het College moet de regering een strategie ontwikkelen zodat alle kinderen en studenten (met en zonder beperking) samen onderwijs kunnen volgen. Alleen dan komen we tot echt ‘inclusief onderwijs’.

Meedoen! Inclusie vergt aanpassingen van iedereen

campagnewebsite, waarop de goede voorbeelden in de schijnwerpers gezet worden en er tips gedeeld worden over het omgaan met beperkingen. “Het is niet de handicap die de toegankelijkheidsproblemen veroorzaakt, maar de wijze waarop de samenleving is ingericht. Dit vergt aanpassingen van ons allemaal”, aldus Van Dooijeweert.