Wachten op de eerste grote financiële Wmo-missers?
Over de Wmo is het laatste woord nog niet gezegd. Zo stapte de eerste helft van 2015 aanzienlijk meer mensen dan vorig jaar naar de rechter vanwege een meningsverschil met hun gemeente over de vergoeding waar ze recht op hebben. SupportBeurs,nl. onderzocht de stand van zaken.
Mission impossible
De invoering van de Wmo 2015 heeft veel teweeggebracht en niet iedereen is ervan overtuigd dat de doelstellingen van de wet haalbaar zijn. Tim Robbe, aanbestedingsjurist en gemeenteadviseur, noemt de Wmo 2015 voor zorgaanbieders en gemeenten zelfs een ‘mission impossible’. Hij refereert aan de ontwikkelingen in 2007 op het vlak van de huishoudelijke hulp en voorziet flinke problemen voor de nabije toekomst. Want hoewel de Wmo 2015 al ruim een half jaar geleden werd ingevoerd, zijn we er nog lang niet; volgens Robbe bevinden we ons in het ‘oog van de Wmo-storm’.
Zorgwekkend signaal
Onlangs werd duidelijk dat veel gemeenten het niet voor elkaar denken te krijgen alle beoogde herbeoordelingsgesprekken op tijd (vóór 1 oktober) te kunnen voeren. Het gaat hier om gesprekken met mensen waarvan het Wmo-overgangsrecht in 2015 verloopt. De gemeenten zijn momenteel druk doende de gesprekken in te plannen. Maar zij kampen met een capaciteitsgebrek om de grote groep mensen waar het om gaat te beoordelen. Toch loopt het overgangsrecht eind 2015 af. Tot die tijd ontvangen zorgbehoevenden nog de zorg die zij kregen op grond van de Awbz; op basis van de herbeoordelingsgesprekken moeten zij vanaf 2016 passende zorg binnen de Wmo ontvangen. Vera Bergkamp, D66-Kamerlid, noemt dit vanwege de mogelijke gevolgen voor de betreffende zorgbehoevenden een zorgwekkend signaal. De Kamer heeft staatssecretaris van Rijn dan ook verzocht hier verantwoording over af te leggen.
Verlenging bij tijdnood
Als gemeenten geen kans zien alle herbeoordelingsgesprekken op tijd te voeren, kan de Awbz-indicatie tijdelijk verlengd worden. Zo kunnen de gemeenten de gesprekken alsnog voeren, terwijl de zorg ondertussen gewoon doorgang vindt.
Voor de gemeenten brengt deze ‘oplossing’ echter een risico met zich mee. Op basis van de gevoerde gesprekken moeten zij immers ook achterhalen hoe ze kunnen bezuinigen op hun Wmo-taak. En de vraag is of gemeenten dit risico willen lopen; alleen al in de eerste helft van dit jaar gingen 1.000 mensen naar de rechter omdat ze het niet eens zijn met de gemeente over de verlaging van hun vergoeding. Vooralsnog lijkt het erop dat de rechter niet meteen op de hand van de gemeenten is. De rechtbank is van mening dat gemeenten niet mogen korten op de zorg als de omstandigheden van de cliënt onveranderd zijn. Argumenten van de gemeenten over een beroep doen op het eigen (sociale) netwerk lijken daarbij weinig indruk te maken.
Wachten op eerste misser
Volgens Tim Robbe komen gemeenten door de bezuinigingen uiteindelijk hoe dan ook klem te zitten. Volgens hem gaat er momenteel zoveel mis dat het een kwestie van tijd is voordat de eerste grote financiële missers aan het licht komen. Kortom, het lijkt er op dat de Wmo-storm voorlopig nog niet is uitgewoed.
