Nieuws

Strenge toelatingscriteria tot de WLZ

De WLZ (Wet Langdurige Zorg) vervangt sinds begin 2015 de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) en regelt de intensieve zorg of toezicht voor mensen die dit voortdurend in hun nabije omgeving nodig hebben. Denk daarbij aan verblijf, begeleiding, verpleging, geneeskundige zorg, hulpmiddelen en vervoer. Niet zomaar alle chronisch zieken, ouderen en mensen met een ernstige geestelijke of lichamelijke beperking of ziekte worden tot de WLZ toegelaten. Hiervoor heb je een WLZ-indicatie nodig van het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg). Met een WLZ-indicatie van het CIZ krijg je de langdurige zorg waar je recht op hebt helemaal vergoed, al betaal je vanaf dat je 18 jaar bent, wel een eigen bijdrage.

Aan de WLZ blijken in de praktijk nogal wat haken en ogen te zitten. Er is discussie over wie door het CIZ tot de WLZ wordt toegelaten, gebruikers van de WLZ blijken met flink veel bureaucratie te maken te hebben én zijn er lange wachttijden voor het persoonsgebonden budget (PBG).
Het CIZ bepaalt of je echt permanent toezicht nodig hebt en of er echt 24 uurs zorg in de nabijheid nodig is. Hiervoor hanteren zij enkele criteria, die nogal wat onenigheid opleveren. Zo word je bijvoorbeeld niet tot de WLZ toegelaten als je nog op een alarmknop kan drukken.
Staatssecretaris Van Rijn beloofde recent in een Tweede Kamerdebat over de WLZ navraag te doen over de toelatingscriteria van het CIZ.

Zorgprofiel en maatwerkprofiel

Word je tot de WLZ toegelaten dan geeft het CIZ je een ‘zorgprofiel’ mee, waarin staat op hoeveel en welke zorg je recht hebt. Hiermee ga je dan naar het zorgkantoor om verdere afspraken te maken over hoe je de zorg die je nodig hebt geleverd krijgt. Je kunt zorg in een zorginstelling krijgen of thuis, of je kunt zorg via een PGB inkopen. Omdat ‘zorgprofielen’ niet altijd passen op je individuele situatie en behoeften, wordt gewerkt aan een ‘maatwerkprofiel’, wat naar verwachting in het najaar beschikbaar komt.

PGB in de WLZ: werk van lange adem en veel administratieve rompslomp

In de WLZ kun je als je thuis blijft wonen zelf langdurige, intensieve zorg inkopen met een persoonsgebonden budget (PGB). Je moet dit wel eerst aanvragen én goedgekeurd krijgen door het zorgkantoor. Krijg je een PGB, dan moet je in een budgetplan noteren welke zorg je bij welke zorgverleners inkoopt en vervolgens ook met elke zorgverlener een zorgovereenkomst afsluiten. Het PGB wordt niet op jouw bankrekening gestort, maar op die van de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Zij betalen, na controle van alle afspraken, rechtstreeks de rekeningen van jouw zorgverleners.

Lange wachttijden en geduld

Als je dit leest, merk je al direct dat er heel wat stappen gezet moeten worden voor je toegelaten wordt tot de WLZ en vervolgens met een PGB je eigen zorg kan regelen. En ook dit blijkt in de praktijk serieuze problemen op te leveren. Er zijn lange wachttijden tussen het moment waarop je van het CIZ een WLZ-indicatie krijgt en het moment waarop je daadwerkelijk de zorg kunt inkopen. De wachttijd kan wel tot 36 weken oplopen! En dat is wel héél erg lang, zeker als je intensieve, 24-uurs zorg en/of toezicht nodig hebt. De Tweede Kamer is het erover eens: 9 maanden wachten op zorg die je broodnodig hebt, kan niet. Van Rijn heeft beloofd in gesprek te gaan met de zorgkantoren en een voorstel voor verbetering uit te werken.