Zoektocht naar langdurige zorg is vaak moeilijk

Mensen die langdurige zorg nodig hebben, weten vaak niet waar ze met hun zorgvraag terecht kunnen. Ze vinden onvoldoende informatie en ondersteuning. Hoe kan dat worden verbeterd?
Zorgstelsel te ingewikkeld
In opdracht van het ministerie van VWS hebben Patiëntenfederatie Nederland, Ieder(in) en MIND Platform Psychische Gezondheid onderzoek gedaan naar de toegang tot langdurige zorg. Zij hebben 400 personen geïnterviewd die langdurige zorg hebben uit de Wet maatschappelijk ondersteuning (Wmo), Jeugdwet, Zorgverzekeringswet (Zwv) en/of de Wet langdurige zorg (Wlz). De voornaamste conclusie: het huidige zorgstelsel wordt te ingewikkeld bevonden.
Onvolledig advies
Mensen die langdurige zorg nodig hebben, vinden het over het algemeen moeilijk om de juiste weg te vinden. Het is voor hen onduidelijk wat er allemaal mogelijk is in hun situatie. Informatie over de mogelijkheden is namelijk ‘onvindbaar en onbegrijpelijk’. Soms bezoekt men een professional voor advies. Die hebben meestal echter alleen kennis van hun eigen domein en geven daardoor onvolledige informatie.
Informatie op één plek
Hoe kunnen bovenstaande problemen worden opgelost? De deelnemers aan het interview willen allereerst graag dat informatie rondom langdurige zorg op één plek te vinden is. Dat kan bijvoorbeeld door een (online) keuze- of vergelijkingshulp, die alle mogelijkheden op een rijtje zet. Wat voorop staat, is dat de informatie duidelijk geschreven en goed vindbaar is.
Nieuwe manier van denken
Ook zorgkantoren, zorgverzekeraars en onafhankelijke cliëntondersteuners zijn goede bronnen voor vragen over langdurige zorg. Uit het onderzoek blijkt dat mensen nu niet goed weten hoe ze daar terecht kunnen. De vindbaarheid en toegankelijkheid van zorgkantoren, zorgverzekeraars en cliëntondersteuners kan dus worden verbeterd. Zij moeten daarnaast kennis hebben van alle mogelijkheden en organisaties binnen de zorg. Die brede, nieuwe manier van denken moet ook ontstaan bij andere zorgprofessionals, -organisaties en -loketten.
Mensen staan centraal
Verder geven de mensen in het onderzoek aan dat ze zelf centraal willen staan. Nu zijn het toch de regelgeving en het zorgsysteem die bepalen. Zo geeft een geïnterviewde persoon met een lichamelijke handicap aan dat hij graag vijf dagen per week naar de arbeidsmatige dagbesteding wil. De gemeente houdt echter vast aan regels, waardoor de persoon ongelukkig thuis zit. Het zou volgens de geïnterviewden dan ook mooi zijn als er meer aandacht komt voor wat mensen zélf willen. Langdurige zorg nodig hebben is immers al zwaar en ingrijpend genoeg.
Heb jij langdurige zorg nodig? Indien ja, was het voor jou ook een zoektocht?