De overheid: leuker kunnen we uw beperking niet maken…
Mijn GPK is verlopen. Tijd om een nieuwe aan te vragen. Na het uitgebreide traject voorafgaand aan de verstrekking van de eerste kaart zou je verwachten dat het deze keer eenvoudig te regelen is. Ik bel mijn gemeente en vraag een aanvraagformulier aan. Op het aanvraagformulier vul ik mijn naam, adres, telefoonnummer, geboortedatum, BSN, het nummer van mijn legitimatiebewijs, plaats van uitgifte van de vorige GPK, het nummer van de vorige GPK en de vervaldatum ervan in.
Je zou zeggen dat de gemeente nu al wel voldoende weet, want met die BSN kunnen ze alles vast al wel vinden.
Maar dan, terwijl ik dus zo ongeveer mijn hele doopceel hebt gelicht en de gemeente alles van mij al kan traceren, komen er nog meer vragen.
Ik moet aangeven wat de aard van mijn handicap is en wat de redenen zijn van de aanvraag (is allemaal na te zien in mijn vorige aanvraag en bij de aanvraag van mijn vastframe rolstoel; een WMO-voorziening). Ze willen weten wie mijn huisarts is, wat de adresgegevens zijn en hoe deze telefonisch te bereiken is. Dan moet ik ook nog aangeven wie mijn behandelend specialist is, en wat de contactgegevens daarvan zijn. Geen idee waarom deze gegevens nodig zijn; dat wordt nergens toegelicht. Nergens zie ik staan dat ik met het invullen van de papieren toestemming geef om daar informatie op te vragen. Ze hebben er dus eigenlijk niks aan.
Op pagina 2 moet ik aangeven voor welke categorie ik de GPK aanvraag: bestuurder, passagier of beide? Best logisch.
Eronder staat een heel verhaal over voorwaarden en dat ik eventueel ook een beroep kan doen op de hardheidsclausule als ik niet aan de voorwaarden voldoe. Op het formulier kan ik dan aangeven waarom ik volgens mij wel voor het gevraagde in aanmerking kom, ook al zou dat volgens de voorwaarden niet zo zijn.
Bijna helemaal onderaan de pagina staat ook nog een waarschuwing. Als ik een aanvraag heb ingediend voor een bestuurderskaart en ik ben in het bezit van een geldig rijbewijs, moet ik er rekening mee houden dat door mij overlegde medische gegevens ertoe kunnen leiden dat er een procedure gestart wordt op grond van de artikelen 130-134 van de Wegenverkeerswet 1994. ‘Dit kan eventueel betekenen dat de minister van Verkeer en Waterstaat na onderzoek door een specialist u ongeschikt verklaart voor het besturen van een motorrijtuig en uw rijbewijs ongeldig verklaart.’ Het staat er echt!
Het is 2022. Alles is geautomatiseerd, gekoppeld aan BSN-nummers en weet ik wat allemaal. Alles is met één blik in mijn dossier te aanschouwen. Toch moet ik nog weer even op papier uitspellen dat ik een progressieve spierziekte heb, wat mijn beperkingen zijn en wie mijn behandelend artsen zijn.
Een nogal pijnlijke en overbodige papieren rompslomp voor de verlenging van een GPK, vind ik. De eerste keer, oké. Bij een tijdelijke aandoening, oké, maar die heb ik niet. Ik heb een progressieve spierziekte. Dat weet de gemeente al sinds 2014, en dat ik voor een GPK in aanmerking kom is eind 2016/begin 2017 al vastgesteld.
Afijn, ik heb alles braaf ingevuld en nu duim ik maar dat er geen medische keuring à € 95,00 nodig is. Dat komt dan nog bovenop de kosten voor de GPK. En bovenop die kosten voor het rijbewijs, en bovenop andere kosten waar je tegenaan loopt/rijdt als je beperking hebt. En bovenop dat hele energievretende gedoe.
Zucht. Het VN-verdrag Handicap* trad in 2016 in werking. Dat is ruim vijf jaar geleden. Vijf jaar! En nog is het zo ingewikkeld, en zo duur! De overheid: ‘Leuker kunnen we uw beperking niet maken; de rompslomp eromheen wel nodeloos ingewikkeld en duur.’ En dan te weten dat er in Nederland zo’n twee miljoen mensen een beperking hebben…
